سيماي هويت اجتماعي جوانان ايراني

معماي «هويت» در چند دهه گذشته تلاش‌هاي علمي صاحب‌نظران عرصه روان‌شناسي اجتماعي، جامعه‌شناسي، مطالعات فرهنگي، علوم سياسي و روابط بين‌المللي را به خود مشغول كرده است. تحولات دهه‌هاي اخير چه در زمينه‌هاي فرهنگي و چه در عرصه‌هاي ساختاري، به تعدد، تنوع و گاه تعارض منابع هويت‌ساز بسياري از اقشار به‌ويژه جوانان و زنان منجر شده است. دگرگوني‌هاي عرصه اقتصادي، افزايش فرصت‌هاي آموزشي و مشاركت‌هاي اجتماعي موجب تعدد گروه‌هاي اجتماعي، گسترش روابط اجتماعي و تعلقات گروهي و تكثر منابع هويت‌ساز شده است. تاثير عميق اين فرايند بر نهادهاي جامعه و افزايش آگاهي‌هاي اجتماعي موجب كسب ارزش‌ها و نگرش‌هاي جديد و تغيير نقش‌هاي اجتماعي جوانان، زنان و مردان در جامعه شده است. در چنين شرايطي مطالعه تاثير عوامل نهادي و ساختاري تاثيرگذار از جمله خانواده، آموزش و اشتغال در قشرهاي مختلف به‌ويژه جوانان چگونگي تاثير اين نهادها را بر هويت اجتماعي جوانان نمايان مي‌سازد. مهم‌ترين سوال‌ها در اين رابطه عبارتند از: عوامل موثر بر شكل‌گيري هويت اجتماعي جوانان ايراني كدام است؟ كارگزاران جامعه‌پذيري چه تاثيري بر شكل‌گيري هويت اجتماعي جوانان ايراني دارند؟ اين پژوهش با استفاده از رويكرد كنش متقابل نمادين و روش پيمايشي و رگرسيون چندمتغيري درصدد پاسخگويي به سوالات فوق است.