بررسي عناصر سبكي در رباعيات بيژن ارژن

رباعي يكي از قالبهاي شعر فارسي است كه بعلت كوتاهي و ساختار ويژه آن همواره مورد استفاده شاعران قرار گرفته است. شعر دهه هشتاد ايران شعري است كه با دوره هاي پيشين شعري تفاوتهايي دارد. بارزترين ويژگي شعر دهه هشتاد بيش از توجه به تكنيك، فرم و مفهوم كه در دهه‌ هاي پيش برجسته و مطرح بود، توجهي است كه شاعران اين دهه به خود و مخاطبان كرده‌اند.در اين ميان رباعي ، يكي از قالبهايي بود كه تجربه هايي جديد را به ادبيات ايران اضافه كرد. بيژن ارژن يكي از شاعران رباعي سراي ايران است كه در رباعي دهه هشتاد داراي سبك منحصربفرد است. در اين مقاله سوال اساسي اين است كه ويژگيهاي منحصر بفرد رباعيات بيژن ارژن چيست؟

Quatrain is one of poetic frames in Persian, which has been used always by poets because of its terseness and special structure. Poems in 2000’s are type of verses, which are different from past periods of poetry. The most distinct feature of 2000’s poems is paying more attention to technique, dorm and meaning that was salient and purposed in previous decades. It is attention that poets paid to themselves and audiences in this decade. Among these, quatrain was one of the frames, which added new experiences to Iranian literature. One of the quatrain versifiers of Iran is Bijan Arjan who has unique style in quatrain during 2000’s. At this study, the basic question is: What are unique features of Bijan Arjan?