تاثيرآموزش چند رسانه اي و سخنراني بر انگيزش پيشرفت تحصيلي و خود تنظيمي دانش آموزان از راه دور

هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير آموزش چندرسانه‌اي و سخنراني بر ميزان انگيزش پيشرفت تحصيلي و خودتنظيمي دانش آموزان مراكز آموزش از راه دور شهر تهران در درس عربي (2) بوده است. اين پژوهش به لحاظ ماهيت، موضوع، اهداف و فرضيه هاي ‌آن از نوع كاربردي است و در زمره طرح هاي آزمايشي قرار دارد. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش‌آموزان دختر پايه دوم رشته علوم انساني مراكز آموزش از راه دور شهر تهران كه در سال تحصيلي 89-1388 مشغول به تحصيل بودند، تشكيل مي‌دادند. جهت انتخاب نمونه‌هاي مورد نظر، از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي استفاده شده است. حجم نمونه جمعاً 30 نفر بود كه به صورت تصادفي به دو گروه 15 نفره تقسيم شدند، سپس يك گروه با روش آموزش چندرسانه‌اي و گروه ديگر با روش آموزش سخنراني آموزش ديدند. انگيزش پيشرفت تحصيلي به واسطه آزمون ورلند و خودتنظيمي يادگيرندگان از طريق آزمون راهبردهاي خودتنظيمي پيتنريچ و دي گروت(1990) مورد اندازه گيري قرار گرفتند. با انجام پيش آزمون مشخص شد كه بين دو گروه آزمايش(1) و (2)؛ در ميزان انگيزش پيشرفت تحصيلي و خود تنظيمي درس عربي (2) تفاوت معني داري وجود ندارد. داده‌هاي حاصله از اين 2 آزمون با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس به كمك نرم افزار اس پي اس اس 18 و اكسل، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داده است، بين انگيزش پيشرفت تحصيلي اين دو گروه تفاوت معني داري وجود ندارد. همچنين در زمينه خودتنظيمي، نتايج حاكي از آن بود كه بين دو گروه، در خرده مقياس‌هاي اضطراب امتحان، خودكارامدي و جهت گيري هدف، تفاوت معني داري بين دو گروه وجود دارد و در ساير خرده مقياس ها تفاوت معناداري مشاهده نشد.