شرايط بهينه دمايي جهت ماندگاري، توليد مثل و رشد طولي پونتو گاماروس درياي خزر Pontogammarus maeoticus (Sowinsky, 1894)

شرايط بهينه دمايي جهت ماندگاري، توليد مثل و رشد طولي پونتو گاماروس درياي خزر Pontogammarus maeoticus (Sowinsky, 1894)

در اين تحقيق اثر درجه حرارتهاي مختلف بر ميزان ماندگاري، تعداد نوزاد توليد شده و ميزان رشد بالغين پونتوگاماروس درياي خزر (Pontogammarus maeoticus ; Amphipoda) جهت تعيين شرايط بهينة دمايي بررسي شده است. بدين منظور 5 سطح دمايي (15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتيگراد) با ميانگين (± انحراف استاندارد) درجه شوري ثابت 2/0±1/7 درنظر گرفته شد. نمونه‌برداري از سواحل حسن رود استان گيلان انجام شد. نتايج نشان داد كه بيشترين درصد ماندگاري در تيمار 20 درجه سانتيگراد بود (56/95 (درصد) و پس از آن روند نزولي معني‌داري مشاهده شد (P<0.05). بطوريكه در تيمار 35 درجه سانتيگراد، تمام نمونه‌ها در روز هيجدهم تلف شدند. از تيمار 15 تا تيمار 25 درجه سانتيگراد، تعداد نوزاد توليد شده روند صعودي معني‌داري داشتت (P<0.05) كه در دماي 25 درجه سانتيگراد، اوج اين توليد بود (2/12±3/117 تعداد نوزاد). همچنين كمترين ميزان تعداد نوزاد توليد شده در تيمار 15 درجه سانتيگراد (4/2±3/21 تعداد نوزاد) گزارش شد. رشد طولي معني‌داري در نمونه‌ها از تيمار 15 تا تيمار 30 درجه سانتيگراد ديده شد (P<0.05) بطوريكه بالاترين رشد طولي در آخرين تيمار (1/0?76/5 ميليمتر) و كمترين آن در اولين تيمار (06/0?77/1 ميليمتر) مشاهده شد. در مجموع، دماي 25 درجه سانتيگراد جهت حصول ”بالاترين نوزاد در واحد زمان“، دماي 20 درجه سانتيگراد جهت” ماندگاري بالا“ و دماي 30 درجه سانتيگراد رسيدن به نمونه‌هايي با ”حداكثر رشد“ معرفي مي‌شوند كه از بين آنها مي‌توان دماي 25 درجه سانتيگراد را جهت پرورش پونتوگاماروس بعنوان غذاي زنده آبزيان پيشنهاد كرد.