گزاره ايران در روابط آمريكا و چين 1991-2009

گزاره ايران در روابط آمريكا و چين 1991-2009

اين مقاله مي كوشد تا موضوع ايران را در روابط ايالات متحده و چين، پس از پايان جنگ سرد، مورد ارزيابي قرار دهد و به اين پرسش پاسخ دهد كه موضوع ايران در روابط آمريكا و چين پس از پايان جنگ سرد تا كنون چه جايگاهي داشته است و چگونه مديريت مي‌شود. براي نيل به اين منظور، ابتدا ذهنيت استراتژيك آمريكا نسبت به امنيت بين‌المللي از دوران بعد از جنگ سرد بررسي مي شود و سپس نگرش امنيتي آمريكا به ايران تجزيه و تحليل شده است. اين مقاله همچنين ضمن بررسي نگرش امنيت بين‌المللي رهبران چين كوشيده است تا عناصر اين نگرش و از جمله نگاه چين را به جايگاه آمريكا در نظام بين الملل به همراه رفتار چين در نهادهاي مربوط به امنيت بين‌المللي شناسايي كند. و سرانجام با در نظر گرفتن اين دو مجموعه نگرش، مثلث روابط ايران، آمريكا و چين را در كانون تحليل قرار دهد. برآيند تحليل داده‌ها، با بهره گيري از نظريه روابط‌بين‌المللي ثبات هژمونيك آن است كه چين با وجود مخالفت با سامانه و نظام قدرت در جهان، در سياست اعلامي، در حوزه سياست هاي اعمالي، در مسايل كليدي امنيت بين المللي با ايالات متحده محتاطانه همراهي كرده است. چين با ده قطعنامه كليدي در بحران عراق در دهه 90 و تمامي قطعنامه‌‌هاي شوراي امنيت در پرونده هسته اي، عليه ايران را همراهي كرده است. همراهي چين با آمريكا متاثر از مناسبات گسترده اقتصادي و گفتگوهاي استراتژيك واشنگتن و پكن است. برآيند چنين وضعيتي محدود شدن روابط چين با ايران به حوزه‌هاي اقتصادي و انرژي و همكاري چين با آمريكا در حوزه‌هاي مربوط به امنيت بين المللي از جمله پرونده هسته‌اي ايران است و به نظر مي‌رسد در روابط پكن- تهران عنصر روابط پكن- واشنگتن برجسته باشد.

This research paper attempts to answer this question that “where Iran stands in the American_ Chinese relations in the post-cold war era?” In response to this question, the research, analyzes the American strategic thinking; the sources to threat to international security and how to manage them as perceived by American security elites and how it relates to Iran. Then Chinese perspective on global security is examined. Within these two conceptual frameworks, the "Iranian- American- Chinese" triangle is scrutinized. The paper argues that Chinese- Iranian relations are influenced by Chinese- American strategic partnerships and economic interdependency is such that china limits its interactions with Iran to economic and energy sphere and regardless and its declaratory position on unjust international order, is in relation coordination with U.S in global security arrangements against Iran.