بررسي اثر برداشتن تيموس در ميزان بهبودي بيماران مبتلا به مياستني گراويس با و بدون تيموما

بررسي اثر برداشتن تيموس در ميزان بهبودي بيماران مبتلا به مياستني گراويس با و بدون تيموما

زمينه: مياستني گراويس يك بيماري اتوايميون است كه با ضعف عضلاني خستگي, به دنبال فعاليت هاي ارادي همراه است. اين بيماري با فعاليت فيزيكي تشديد و با استراحت بهتر مي گردد. تيموس نقش عمده اي در اين بيماري دارد. تايمكتومي اثرات مفيدي در درمان مياستني گراويس ممكن است داشته باشد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي اثر برداشتن تيموس در ميزان بهبودي بيماران مبتلا به مياستني گراويس با و بدون Thymoma مي باشد. مواد و روش‌ها: در بين سالهاي 1375 تا 1387, 68 بيمار كه مبتلا به مياستني گراويس بودند و عمل شده بودند، به-طور گذشته نگر مورد بررسي قرار گرفتند. اثبات بيماري با الكتروميوگرافي مختل و تست تنسيلون مثبت صورت گرفته بود. اين بيماران توسط يك جراح در مراكز آموزش درماني و خصوصي شهرستان رشت تحت جراحي قرار گرفتند. بيماران به مدت 48 - 12 ماه تحت پيگيري قرار بودند و افراد زير 12 ماه از طرح خارج شدند. پاسخ بيماران به درمان را بر اساس مصرف روزانه Mestinon و بروز گريز مياستني تحت بررسي قرار گرفتند. پيگيري بيماران با مراجعه به مدارك جراحي و نيز مدارك موجود در كلينيك سرپايي و مطب انجام گرديد. يافته‌ها: ميانگين سني بيماران مورد مطالعه 34 سال بود. جوان ترين فرد 14 سال و مسن ترين آنها 60 سال داشت. 42 نفر (7/61 درصد) از بيماران مونث و 26 نفر (3/38 درصد)‌ از بيماران مذكر بودند. از افراد مذكر، 11 نفر (3/42 درصد) بهبودي كامل،‌ 14 نفر (8/53 درصد) بهبودي نسبي و 1 نفر (5/4 درصد)‌ عدم بهبودي را داشتند. از افراد مونث 21 نفر (50 درصد) بهبودي كامل، 19 نفر (2/45 درصد) بهبودي نسبي و 2 نفر (8/4 درصد) عدم بهبودي داشتند. اين مطالعه هيچ گونه مرگ بيمارستاني نداشت ولي در پيگيري 4 ساله 4/4 درصد مرگ رخ داد. در بررسي پاتولوژي 21 نفر (8/30 درصد) تايموما، 45 نفر (1/66 درصد) هيپرپلازي و 2 نفر (1/3 درصد) نرمال گزارش شد. از 21 مورد تايموما، 11 نفر (3/52 درصد) بهبودي كامل و 10 نفر (7/47 درصد) بهبودي نسبي داشتند. از 45 مورد هيپرپلازي، 20 نفر (4/44 درصد) ‌بهبودي كامل،‌22 نفر (8/48 درصد) بهبودي نسبي و 3 نفر (8/6 درصد) عدم بهبودي داشتند. از دو مورد گزارش پاتولوژي نرمال، ‌يك مورد (50 درصد) بهبودي كامل و يك مورد ديگر نيز (50 درصد) بهبودي نسبي داشت. نتيجه گيري: در نتيجه بايد به‌ اين‌ نكته‌ اهميت‌ داد كه‌ تايمكتومي‌ باعث‌ بهبود نسبي‌ يا كامل‌ در بيماران‌ مياستني‌ خواهد شد. بيماران مبتلا به مياستني گراويس را بهتر است در اولين زمان مناسب جراحي نمود. زيرا هر چه بيماري مزمن تر شود درمان جراحي با بهبودي ميزان كامل كمتري توام خواهد بود.

Background: Myasthenia gravis is an auto immune disease thymus have important role in this disease which Thymoma is the primary tumor of thymus that is produced by augmentation of epithelial cells inside of Glands. Thymectomy can improved myasthenia gravis disease. The main aim of this study is to assess the remission among the myasthenic patients after thymectomy. Methods: From 1993 to 2004, 68 patients who underwent thymectomy for mysthenia gravis were studied. Myathenia was established by positive electromyography and tensilon tests. These patients were operated by one surgeon at teaching and private hospitals, the specimens were tested by pathologist and patients were under follow up for 12 to 48 months. In following- up time the patient’s answer to remedy was basis to daily use of Mestinone and myasthenia crisis was investigated. Results: The age of the patients was 14 to 60years. The average age of the patients who was 34/08 years old. In 42 of patients was female and 26 was men. Between the men, 11 had complete remission 14 partial remission and one no answer. Between the female, 21 had complete remission. 19 partial remission and 2 no answer. This study had no inhospital mortality, but in follow up we 4/4% mortality seen. In pathology studies, 21 patients had thymoma, 45 had hyperplasia, and 2 had normal thymus. In 21 patients with thymoma, 11 had complete remission, 10 partial remissions. Between 45 patients with hyperplasia, 20 complete remission, 22 partial remission and 3 no answer. From two normal pathology reports, 1 complete and one partial remission. Conclusion: We conclude that thymectomy is a beneficial procedure for myasthenia gravis patients with a complete clinical remission rate in our series. Therefore we conclude thymectomy for myasthenia gravis patients is indicated as early as possible in the course of disease.