پديدار شناسي مسكن روستايي

طرحهاي مسكن كه امروزه تهيه ميشود بهرغم برخورداري از برخي ارزشهاي ممكن، به دليل بي توجهي نسبت به مفهوم مسكن در تقابل با زندگي و محيط اطراف قرار گرفته و در حالت مطلوب، نقايص و كاستي هاي خود را از طريق آزمون و خطا برطرف مينمايد. در حاليكه مسكن معاصر در چنين مسيري گام بر ميدارد، مسكن بومي به خوبي به اصالت زندگي و پتانسيل هاي محيطي آگاه بوده و بهجاي بي توجهي به نيازهاي زندگي و مبارزه با متغيرهاي جغرافيايي، در هماهنگي با آن شكل گرفته است. مصداقهاي خوب اين نوع معماري را مي توان در خانههاي روستايي مشاهده نمود. اين معماري كه داراي اصول نسبتاً ثابت و پايداري است بهراحتي دستخوش دگرگوني قرار نمي گيرد و تغييرات آن اغلب بطيي ، دروني و در طول دوره هاي زماني نسبتا طولاني صورت گرفته است. يكي از مهمترين ويژگيهاي معماري روستايي توجه به طراحي منطبق با نيازهاي فطري مردم و محيط و فعاليت هاي روزمره آنان مانند نوع فضاهاي معيشت مردم است. مصداقهاي معماري از همنشيني فضاهاي زيستي و معيشتي در اين نوع مسكن عمق توجه نسبت به زندگي مردم و نيازهاي آنهاست كه فضاي كالبدي را با داستان زندگي مردم هماهنگ و آن را ايجاد نموده است. چنين نگاهي به زندگي و توجه به نيازها و هماهنگي با محيط طبيعي منجر به شكل گيري اشكال مختلف مسكن به صورت چادر، آلاچيق و مسكن موسمي يا دايم شده است. معماري روستايي اعم از مسكن، يا معماري فضاهاي عمومي مانند آب انبارها، يخچال ها، آسياب هاي آبي و بادي، كفتر خانها (براي حاصلخيزي و رشد گياهان )، بندها و ... مصاديق بارزي از كتاب زندگي مردم است كه همچون دايره المعارفي بزرگ نشان دهنده جهان بيني و چگونگي دانش سازندگان آن است. توجه به روستا و مسكن روستايي و معماري نشات گرفته از فطرت انساني آن و فضاي طبيعي و بستري كه در آن شكل گرفته، امروزه نيز مي تواند راهگشا و راهنماي معماران در طرح مسكن روستايي باشد. اما آغاز چنين رهيافتي مستلزم پديدارشناسي مسكن روستايي و رجوع دوباره به چيستي و چرايي آن است. چنين فرايندي گام مهمي در مسير شناخت، درك و احاطه به موضوع محسوب مي شود كه ميتواند در تبيين اصول و معيارهاي مسكن مطلوب روستايي اثرات مثبتي داشته باشد .

Today’s Housing designs, despite of their positive values and ignorance to its concepts, are in contrast with the real life and environment. In the ideal situation to overcome the deficiencies and defects is through real experiments. While today’s architecture is going in this direction, the indigenous housing rather than disregarding life needs and struggle with geographical variables, is very well aware of originality of life and potential environment which have been form in harmony. Good example of this architecture can be seen in rural houses. This kind of architecture which has relatively fixed and sustainable principles did not change easily. Their changes were often slowly from inside and among the long period time. One of the most important features of the rural architecture is considering the design consistent with people’s natural needs, environment and their routine activities, such as type of livelihood spaces. This type of housing which include the living and working spaces present the attention of the architecture to the people’s life, their needs and the physical space which have been created harmony with the life story of the rural residence. Having consider their life, needs and harmony with the natural environment, has resulted to form different kinds of housing, such as tent, arbor, temporary seasonal and permanent houses. Rural architecture, which include housing or public spaces such as cisterns, refrigerators, wind and water mills, pigeon – house( for plants fertility and growth) reservoir and … are clear instances of people’s life. This is similar to a great encyclopedia showing its builder’s worldviews and knowledge. Paying attention to the villages, rural housing and the architecture which is resulted from the human temperament and natural environment around it, could be an appropriate guide for today’s architects to design rural housing. But to start such an approach needs the knowledge on rural housing phenomenology and a new reference to its essence and identity. Such process is an important step towards understanding and cognition of the total subject and could be conducted to achieve the suitable rural housing principles.