اثرات شناختي درمان تشنج برقي در بين بيماران مبتلا به اختلالات افسردگي، دوقطبي و اسكيزوفرني

اثرات شناختي درمان تشنج برقي در بين بيماران مبتلا به اختلالات افسردگي، دوقطبي و اسكيزوفرني

چكيده زمينه و هدف: تشنج برقي، درماني بسيار موثر براي بيماري‌هاي عاطفي و اسكيزوفرنيا است. هدف اين مطالعه، بررسي اثرات شناختي درمان تشنج برقي بر بيماران مبتلا به اختلالات افسردگي، دوقطبي و اسكيزوفرني بود. روش بررسي: در اين مطالعه كارآزمايي باليني 90 بيمار مبتلا به اختلالات افسردگي، اسكيزوفرني و مانيا (هر گروه شامل 30 بيمار) يك روز قبل از شروع درمان تشنج برقي و يك روز بعد از پايان آن، به وسيله مجموعه آزمون‌هاي شناختي كامپيوتري شده شامل؛ زمان واكنش شنيداري، زمان واكنش ديداري، حافظه كلامي، حافظه ديداري بنتون، عملكرد حركتي و دسته‌بندي كارت‌هاي ويسكانسين مورد سنجش قرار گرفتند. داده‌ها به كمك آزمون‌هاي آماري تحليل واريانس يك طرفه و تست تي وابسته تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش، نقص در حافظه كلامي، كاهش توانايي حركتي و بهبود كاركرد اجرايي بيماران افسرده پس از درمان تشنج برقي را نشان داد(05/0p < ). در بيماران مبتلا به اختلالات دوقطبي و اسكيزوفرني، بعد از درمان تشنج برقي حافظه كلامي، حافظه ديداري و كاركرد اجرايي به طور معني‌داري بهبود پيدا كرد، امّا توانايي حركتي آنها همانند بيماران مبتلا به اختلال افسردگي به طور معني‌داري كاهش يافت(05/0p < ). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه اكثر كاركردهاي شناختي بيماران بعد از درمان تشنج برقي بهبود يافتند. اين موضوع مي‌تواند ترس از درمان تشنج برقي در بيماران و خانواده هاي آنها را كاهش دهد.