بررسي رفتار پسيواسيون نمونه‌هاي عمليات حرارتي شده برنز آلومينيوم نيكل‌دار (95520C) توسط تكنيك‌هاي پلاريزاسيون خطي (LPR)، امپدانس (EIS) و نويز الكتروشيميايي (ZRA)

در اين مقاله از آلياژ برنز آلومينيم نيكل‌دار (95520‍‍C) كه تحت عمليات حرارتي قرارگرفته به مدت 75 روز و در تماس با آب دريا قرار داشت، استفاده گرديد. بررسي‌هاي متالوگرافي بر روي نمونه‌هاي مرجع و عمليات حرارتي شده، پس از تماس با آب دريا انجام گرفت، تا ميكروساختار آنها توسط ميكروسكوپ نوري و الكتروني مجهز به سيستم آناليزعنصري x-ray مطالعه شود. جهت تعيين مقاومت لايه پسيو تشكيل شده بر روي سطوح نمونه ها، از روش پيشرفته و نوين نويز الكترو شيميايي با استفاده از دستگاه آمپرمتر با مقاومت صفر به همراه روش‌هاي الكتروشيميايي پلاريزاسيون خطي و طيف سنجي آمپدانس استفاده گرديد. با توجه به پتانسيل‌هاي پسيواسيون ناشي از منحني‌هاي پلاريزاسيون و مقاومت‌هاي پسيواسيون حاصل از منحني‌هاي نايكويست، اين نتيجه حاصل گرديد كه نمونه هدف، تحت تاثير پلاريزاسيون غلظتي قرار داشته است. نمونه هدف با كدگذاري عدد 14 مشخص شده بود كه در دماي C°675 براي مدت 45 دقيقه عمليات حرارتي گرديده و در دماي اتاق، نرماله شده بود. ميزان پايين شروع پتانسيل پسيواسيون براي نمونه هدف، نشان دهنده شرايط بهتر آن از نقطه نظر پسيو شدن است. آناليز داده‌هاي نويز الكتروشيميايي توسط ارزيابي و مقايسه 40 داده از نويز جريان و پتانسيل اندازه‌گيري شده نمونه‌هاي در تماس با آب دريا براي 75 روز، نشان داد كه جريان خوردگي مربوط به نمونه مرجع دو برابر جريان نمونه هدف بوده است. با توجه به تصاوير ماكروسكوپي نمونه‌ها، مشخص گرديد كه مناطق پرليتي در نمونه هدف، بسيار كمتر از مناطق مشابه در نمونه مرجع خورده شده بود. بررسي‌هاي بيشتر نشان داد كه خوردگي در كليه نمونه ها در فازهاي انتخابي به صورت خوردگي حفره‌اي اتفاق افتاده بود.