بررسي و نقد شبكه باورهاي جرآلد ادلمن درباره آگاهي

بررسي و نقد شبكه باورهاي جرآلد ادلمن درباره آگاهي

ادلمن آگاهي اوّليه را از آگاهي برتر متمايز مي‏كند و آگاهي اوّليه را با مقوله‏بندي ادراكي و حافظه مقولي ارزش‏گذار، و آگاهي برتر را با زبان توضيح مي‏دهد. وي با نقشه مغز كه يك فضاي اطلاعات پديداري است، چگونگي پيوند و يك‏پارچگي ادراكات و عملكرد فاعل شناسايي را تبيين مي‏كند. لوازم ديدگاه او نفي نظريه قوا، انكار فاعل شناسايي به عنوان هويّت متافيزيكي، رويكرد ابزارانگارانه به روان‏شناسي عاميانه، و دفاع از روان‏شناسي علمي است. ادلمن دوگانه‏انگاري ويژگي‏ها و شكاف تبييني در فلسفه ذهن را شبه‏مسيله مي‏داند و البته خوانش درستي از اين مسايل ندارد. به نظر مي‏رسد كه با حافظه نمي‏توان آگاهي اوّليه را توضيح داد؛ زيرا، تا تجارب ذهني نباشد، حافظه چيزي براي بازآفريني نخواهد داشت. از اين گذشته، نمي‏توان سوژه را با نقشه مغز تبيين كرد؛ زيرا، بدون عامل فرادست، هر فضاي ذهني نياز به فضايي جامع‏تر خواهد داشت و هيچ‏گاه نقشه مغزي تحقّق نمي‏يابد.

Differentiating primary consciousness from superior one, Edelman explains the first by perceptual categorization and value-category memory, while explaining the latter by language. He explicates the connection between perceptions and the subject’s function by brain map as a phenomenological informational space. His idea leads to the rejection of modularity theory, the denial of the subject as a metaphysical entity, an instrumental approach to popular psychology, and a defense of scientific psychology. Edelman considers property dualism and explanatory gap to be pseudo-problems in the philosophy of mind without having right understanding of them. The authors criticize him on his explanation of primary consciousness by memory, because memory has nothing for representing without mental experiences. Furthermore, a subject cannot be explained merely by brain map, because any mental space is in need of a meta-space, and the brain map will never exist.