ارتباط پلي‌مورفيسم‌هاي C465T و C609T در ژن NQO1 با لوسمي ميلوييدي حاد

Association of C609T and C465T polymorphisms of NQOl gene with AML

چكيده سابقه و هدف بسياري از مطالعه‌ها ثابت كرده‌اند كه پلي‌مورفيسم ژن NQO1 ، باعث افزايش خطر ابتلا به لوسمي ميلوييدي حاد مي‌شود. هدف از اين مطالعه، ارزيابي ميزان شيوع پلي‌مورفيسم‌هاي C465T و NQO1 C609T در ايران و بررسي نقش اين پلي‌مورفيسم‌ها در افزايش خطر ابتلا به لوسمي ميلوييدي حاد بود. مواد و روش‌ها مطالعه انجام شده از نوع مورد ـ شاهدي بود. با استفاده از روش PCR-RFLP ، به صورت تصادفي براي پلي‌مورفيسم C609T، 140 بيمار مبتلا به لوسمي ميلوييدي حاد در برابر 80 نفر شاهد و براي پلي‌مورفيسم C465T ، 124 (از 140 بيمار) بيمار مبتلا به لوسمي ميلوييدي حاد در برابر 80 نفر گروه شاهد، مورد بررسي قرار گرفتند. جهت تحليل آماري از آزمون مجذور كا و نرم‌افزار 16 SPSS استفاده شد. يافته‌ها ارتباط معنا‌داري بين پلي‌مورفيسم‌هاي C609Tو C465T NQO1 و افزايش خطر ابتلا به لوسمي ميلوييدي حاد يافت نشد. در پلي‌مورفيسم C609T، نسبت شانس براي ژنوتيپ TT در مقابل ژنوتيپ CC، 21/0(13/1-04/0 = 95% CI) و براي ژنوتيپ CT در مقابل ژنوتيپ CC، 06/1(95/1- 57/0= 95% CI) بود. در پلي‌مورفيسم C465T نسبت شانس براي ژنوتيپ TT در مقابل ژنوتيپ CC، صفر و براي ژنوتيپ CT در مقابل ژنوتيپ CC، 01/3(32/14-63/0= 95% CI) بود. نتيجه گيري نتايج مطالعه نشان مي‌دهد كه واريانت‌هاي ژن C609T و NQO1 C465T ، فاكتور مهمي براي ابتلا به لوسمي ميلوييدي حاد نيستند.

Background and Objectives Many studies have demonstrated that polymorphisms of NQOl including C465T and C609T are associated with increased risk of acute myeloid leukemia(AML). Our aims are to assess incidence of these polymorphisms in Tehran patients and study the influence of low activity of NQOl in AML. Materials and Methods In this case-control study, we used PCR and RFLP analyses to study the prevalence of C609T NQOl in 140 patients, and C465T NQOl in 124 patients; there was also a control group of 80 being age-sex matched. We calculated odd ratio with SPSS 16 to examine if these polymorphisms are associated with AML. Results No significant association between the two common polymorphisms of NQOl and risk of AML was observed. C609T odd ratio for TT genotype versus CC was obtained to be 0.91 (CI 95% = 0.51-1.63) and for CT versus CC it was 1.06 (CI 95% = 0.57-1.95). C465T odd ratio for TT genotype versus CC was calculated to be 0.22 (CI 95% = 0.009-5.56) and for CT versus CC it came out to be 3.01(CI 95% = 0.63-14.32). Conclusions Our findings suggest that the NQOl C609T and C465T gene variants do not have a major influence on the susceptibility to adult AML.