اثر بخشي آموزش مهارت هاي مثبت انديشي به شيوه ي گروهي بر انگيزه ي پيشرفت، عزت نفس و شاد كامي دانش آموزان پسر پايه ي اول

اثر بخشي آموزش مهارت هاي مثبت انديشي به شيوه ي گروهي بر انگيزه ي پيشرفت، عزت نفس و شاد كامي دانش آموزان پسر پايه ي اول

اين پژوهش بمنظور بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي مثبت انديشي به شيوه ي گروهي بر انگيزه ي پيشرفت، عزت نفس و شادكامي دانش آموزان پسر پايه ي اول دبيرستان هاي دولتي شهر جيرفت در سال تحصيلي (87-86) انجام گرديد. نمونه ي اوليه ي اين پژوهش 120نفر از دانش آموزان بودند كه به روش تصادفي خوشه اي از ميان تمامي دانش آموزان پسر پايه ي اول دبيرستان شهر جيرفت انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه ي انگيزه ي پيشرفت هرمنس، مقياس شادكامي آكسفورد و عزت نفس روزنبرگ به عنوان پيش آزمون اجرا شد سپس جهت بررسي فرضيه هاي پژوهش، 28 نفر از افرادي را كه در آزمون هاي انگيزه ي پيشرفت هرمنس و شادكامي آكسفورد نمره هاي پاييني كسب كرده بودند، انتخاب و به گونه ي تصادفي در دو گروه آزمايشي و گواه جايگزين شدند. در مرحله ي بعد، به گروه آزمايش به مدت 8 جلسه ي 5/1 ساعته، مهارت هاي مثبت انديشي آموزش داده شد در حالي كه گروه گواه هيچ گونه آموزشي را دريافت نكردند. يك هفته پس از پايان جلسه هاي آموزشي، پرسشنامه ي انگيزه ي پيشرفت هرمنس، شادكامي آكسفورد و عزت نفس روزنبرگ به عنوان پس آزمون روي هر دو گروه اجرا گرديد. تحليل نتايج با استفاده از آزمون T گروههاي مستقل روي تفاضل ميانگين نمره هاي پيش-آزمون و پس آزمون نشان داد كه آموزش مهارت هاي مثبت انديشي تاثيري معني دار بر افزايش نمره هاي انگيزه ي پيشرفت (P < 0/001) و افزايش نمره هاي شادكامي (P < 0/000) داشته است. هم چنين، اين نتايج بيانگر اين بود كه آموزش مهارت هاي مثبت انديشي بر عزت نفس دانش آموزان تاثيري معني دار نداشته است ((p > 0/280. روي هم رفته، نتايج بدست آمده در اين پژوهش سودمندي و تاثير آموزش مهارت هاي مثبت انديشي در افزايش انگيزه ي پيشرفت و شادكامي دانش آموزان دبيرستاني را تاييد مي كند.

This study aimed at investigating the effectiveness of positivism skills training via group method on progress motivation, self-esteem and happiness of first grade high school boy students in Jiroft. In a pilot study 120 students selected drawing on cluster sampling completed three questionnaires including Hermence Progress Motivation Inventory (HPMI), Oxford Happiness Criterion (OHC) and Rosenberg Self-esteem Inventory (RSEI). From among the pilot study sample 28 students with the lowest score were selected randomly. They were assigned randomly to two equal groups of control (N=14) and experimental (N=14). The experimental group participated in 8 sessions (1.5 hours each) of positivism skills training. However, the control group, as expected, received no treatment. They all, then, took the instruments again as post tests after an interval of one week. Data analysis employing independent t-test indicated that that positivism skills training had statistically significant effect on progress motivation and happiness. However, no significant relationship was found between the training and the students’ self- esteem.