عنوان مقاله :
اثر بريس عملكردي بر آستانه حس تشخيص حركت در بيماران مبتلا به پارگي ليگامان صليبي قدامي
عنوان به زبان ديگر :
اثر بريس عملكردي بر آستانه حس تشخيص حركت در بيماران مبتلا به پارگي ليگامان صليبي قدامي
پديد آورندگان :
بقايي رودسري، روشنك نويسنده كارشناس ارشد ارتز و پروتز ، گروه ارتز و پروتز ، دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي Baghaei Roodsari , Roshanak , موسوي، سيدمحمدابراهيم نويسنده استاديار گروه ارتز و پروتز ، دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي Mousavi , Seyyed Mohammad Ebrahim , صلواتي، مهيار نويسنده Salavati , mahyar , ابراهيمي ، اسماعيل نويسنده , , كيهاني، سهراب نويسنده , , وهاب كاشاني ، رضا نويسنده Vahab Kashani, Reza , كريملو، مسعود نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 38
كليدواژه :
بريس عملكردي , ليگامان صليبي قدامي , زانو , آستانه تشخيص حركت
چكيده فارسي :
زمينه و هدف : يكي از آسيب‌هاي متداول در مفصل زانو، پارگي ليگامان صليبي قدامي مي‌باشد. آستانه حس تشخيص حركت، شامل اطلاعاتي است كه از گيرنده‌هاي مكانيكي در حالت پويا حاصل مي‌گردد. اين مطالعه به منظور تعيين اثر بريس عملكردي بر آستانه تشخيص حركت در بيماران با پارگي ليگامان صليبي قدامي انجام شد.
روش بررسي : اين مطالعه شبه تجربي روي 20 بيمار مبتلا به پارگي ليگامان صليبي قدامي، با محدوده سني 18 تا 44 سال طي سال‌هاي 86-1385 انجام شد. نمونه‌گيري به صورت غيراحتمالي ساده بود. به منظور ارزيابي آستانه تشخيص حركت قبل و بعد از مداخله، از دستگاه Continuous passive motion استفاده شد. آستانه تشخيص حركت با دو سرعت با و بدون بريس اندازه‌گيري گرديد. از آزمون تي زوجي و كولموگروف- اسميرونوف براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد.
يافته‌ها : آستانه تشخيص حركت در اندام مبتلا به پارگي ليگامان صليبي قبل و بعد از پوشيدن بريس با چشم باز به ترتيب 67/1±93/3 و 86/1±45/4 درجه (063/0P < ) و با چشم بسته 61/1±82/3 و 96/1±31/4 درجه تعيين شد (05/0P < ).
نتيجه‌گيري : اين مطالعه نشان داد كه استفاده از بريس عملكردي در بيماران با پارگي ليگامان صليبي قدامي اثر بارزي در بهبود آستانه تشخيص حركت ندارد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Anterior Cruciate Ligament (ACL) tear is One of the most common injuries at knee joint. Threshold of motion sense included inputs that are received by mechanical receptors at dynamic position. The objection of present study was to find the effect of functional brace on the Kinesthesia motion sense in patients with ACL rupture.
Materials and Methods: In this Quasi- experimental study, 20 patients with ACL tear, with aging range between 18 to 44 years old were recruited. Patients were selected in a simple non probability sampling manner. Using Continuous passive motion for testing the Kinesthesia motion sense, as a dependent variable. Data was analyzed with Paired t-test and
Colmogrof-Smirnof tests.
Results: Threshold of motion sense at affected knee before and after bracing was 3.93±1.67, 4.45±1.86 in open eyes and 3.82±1.61, 4.13±1.96 in closed eyes (P < 0.05).
Conclusion: This study showed that the functional brace did not play in important role in the improvement of threshold of motion sense in patients with ACL tear.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 38 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
