روش‌هاي درماني بيماران لگ‌كالوپرتس و تعيين ارتباط بين نوع درمان و مدت بيماري

روش‌هاي درماني بيماران لگ‌كالوپرتس و تعيين ارتباط بين نوع درمان و مدت بيماري

زمينه و هدف : لگ‌كالوپرتس (Legg-calve perthes) از شايع‌ترين بيماري‌هاي ارتوپدي دوران كودكي است كه در صورت عدم انتخاب شيوه مناسب درمان، ناتوان كننده مي‌باشد. انتخاب درمان نگهدارنده يا جراحي با توجه به سن ابتلاي و شروع درمان و شدت بيماري، همواره مورد بحث بوده است. اين مطاله به منظور بررسي شيوه‌هاي درماني بيماري لگ‌كالوپرتس و تعيين ارتباط بين نوع درمان و مدت بيماري انجام شد. روش بررسي : اين مطالعه توصيفي روي 50 بيمار بستري مبتلا به لگ‌كالوپرتس در بيمارستان قايم (عج) طي سال‌هاي 84-1374 انجام گرديد. براساس سن و شدت بيماري، 11 بيمار تحت درمان نگهدارنده و 39 بيمار تحت درمان جراحي قرار گرفتند. درمان نگهدارنده شامل كشش، فيزيوتراپي و استفاده از بريس بود. استيوتومي لگن شامل سالتر و شلف و استيوتومي پروگزيمال فمور مثل واروس استيوتومي درمان جراحي بود. علايم بهبودي باليني در هر دو روش درماني شامل بهبود درد، اصلاح دامنه حركتي مفصل و بهبود لنگش بيمار بود كه با معاينه فيزيكي و شرح حال بيمار به دست آمد. يافته‌ها : از 11 بيمار گروه تحت درمان نگهدارنده، تنها 4 بيمار به درمان پاسخ مناسبي دادند. متوسط سني آنان 25/7 سال و متوسط زمان بين شروع علايم تا شروع درمان 25/2 ماه بود. متوسط سن بيماران گروه تحت درمان جراحي 85/10 سال و متوسط زمان بين شروع علايم و شروع درمان 18 ماه بود. بيماران گروه تحت درمان نگهدارنده شدت كمتري از بيماري (گروه A و گروه B كمتراز 8 سال) را داشتند و بيماران گروه تحت درمان جراحي عمدتاً گروه B با سن بيش از 8 سال و گروه C بودند. نتيجه‌گيري : اين مطالعه نشان داد كه سن ابتلاي به بيماري و سن شروع درمان از عوامل موثر در انتخاب نحوه درمان است. فاصله بين شروع بيماري و شروع درمان از عوامل موثر ديگر بر نتيجه درمان بيماران لگ‌كالوپرتس است؛ به نحوي كه هرچه فاصله كمتر باشد؛ احتمال پاسخ به درمان نگهدارنده بيشتر است.

Background and Objective: Legg-Calve-Perthes disease is one of the most common disabling diseases of childhood and if not managed appropriately is truly disabling. Severity of disease and duration of disease onset are main determinants of choosing treatment strategy of either conservative management or surgical treatment. This study was designed to determine Legg-Calve-Perthes treatments and relation between type of treatment and duration of the disease. Materials and Methods: This descriptive study was carreid out on 50 patients with Legg-Calve-Perthes disease admitted in Ghaem Hospital in Mashhad, North East of Iran from 1995-2005. Results: According to age of patients and severity of disease, the subjects allocated to conservatine (11 patients) and surgical treatment (39 patients). Clinical improvment signs include pain reduction, range of joints motion, which were avaluate by physical examination and taking medical history of patients. In conservative group, only 4 patients assumed to be successfully treated with mean age of 7.25 years and the mean interval between disease onset and beginning of treatment was 2.25 months. Surgical group had mean age of 10.85 years and mean interval between onset of disease and initiation of treatment was 18 months. Conservative group showed less sever form of disease (lateral pillar group A and group B with age less than 8 years), but patients treated surgically were more severely involved (lateral pillar group B with age more than 8 years and group C). Conclusion: This study showed that age and severity of disease (lateral pillar classification) are main elements in treatment strategy (choosing conservative VS surgical treatment). The interval between onset of disease and onset of treatment strongly affects treatment success.