بررسي ميزان دوز تشعشعي دريافتي كاركنان اتاق عمل از آزمون‌هاي راديولوژيك در حين اعمال جراحي

Evaluation of Radiation Dose Received by Operating Room Personnel During Radiological Procedures

زمينه و هدف: استفاده از تشعشعات يونيزان در حين برخي از اعمال جراحي (به‌ويژه جراحي ارتوپدي) از اجزاي لاينفك اين آزمون‌ها به شمار مي‌رود. لذا پزشكان و كاركنان شاغل در مراكزي كه از اين تجهيزات استفاده مي‌نمايند، در معرض خطر تابش تشعشعي قرار دارند. در اين مطالعه ميزان دوز تشعشعي رسيده به كاركنان شاغل در اتاق عمل به‌هنگام آزمون‌هاي پرتونگاري در حين عمل بررسي گرديد. روش بررسي: تعداد 30 نفر كاركنان اتاق عمل شاغل در بيمارستان‌هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي همدان، (غير از پزشكان و پرستاران) از لحاظ ميزان تشعشع دريافتي و با استفاده از تراشه‌هاي دوزيمتر ترمولومينسانس (TLD) مورد پايش قرار گرفتند. به‌طوري‌كه هر يك از كاركنان تعداد 3 عدد تراشه‌ي ترمولومينسانس را بر روي روپوش خود نصب نمودند. به‌منظور تخميني از آزمون‌هاي High Risk، پرسشنامه‌اي نيز در اختيار كاركنان قرار داده شد و در آن تعداد آزمون‌هاي جراحي كه تحت كنترل آزمون‌هاي راديولوژي بود و كاركنان در آن شركت داشتند، ثبت گرديد. يافته‌ها: ميزان حداقل و حداكثر دوز دريافتي چهار ماهه در كاركنان اتاق عمل و هوشبري (به استثناي پزشكان و پرستاران) در محدوده‌ي 24/0 تا 56/0 ميلي سيورت تعيين گرديد. با محاسبات رياضي نيز مي‌توان حدود دوز سالانه را در كاركنان اتاق عمل بين 73/0 و68/1 ميلي سيورت پيش بيني نمود (بدون كسر مقدار تابش زمينه). از آنجايي‌كه ميزان دقت دوزيمترهاي TLD در حد 1/0 ميلي سيورت است، مي‌توان گفت ميزان دوز رسيده به اغلب كاركنان در حد بسيار ناچيز و قابل مقايسه با تابش‌هاي زمينه مي‌باشد. نتيجه‌گيري: ميزان دوز دريافتي كاركنان هوشبري و اتاق عمل در حد ناچيزي برآورد گرديد كه كمتر از مقدار حد دوز ساليانه پيشنهاد شده توسط سازمان‌هاي بين‌المللي حفاظت در برابر تشعشع است. اما استفاده از لوازم ثبت تشعشع به‌منظور آگاهي از تابش‌هاي بيش از حد مجاز ضروري به نظر مي‌رسد.

Background and Objective: Utilization of ionizing radiation in some surgery operations (especially orthopedic operations) is inevitable. One of the main occupational hazards of physicians and other personnel could be radiation exposure risks. This study aimed to evaluate the exposure doses received by operating room personnel in such surgery operations. Materials and Methods: 30 personnel of operation room in university affiliated hospitals of Hamadan city (excluding physicians and nurses) were studied as they received radiation doses. 3 TLD (thermoluminescent dosimeters) chips were fixed on the apron of each staff member. To estimate the high risk examinations, staff members also completed a questionnaire about the type and number of the radiological examinations that they had participated. Results: Minimum and maximum level of doses received by the participants were between 0.24 and 0.56 mSv in a four month period. Therefore, amount of annual doses received by the personnel would be between 0.73 and 1.7 mSv, respectively (without reduction of background radiation). As the accuracy of TL dosimeters is normally about 0.1 mSv; therefore, it can be claimed that the received doses by the personnel was very low and comparable with background radiation. Conclusion: The results indicated that the radiation doses received by operating room personnel were very low. They were less than maximum predicted doses reported by the International Commission of Radiation Protection. However, the use of dose recording systems for awareness about absorbed doses beyond permitted limits is necessary.