تعيين سبك يادگيري دانشجويان پرستاري و مامايي و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي

تعيين سبك يادگيري دانشجويان پرستاري و مامايي و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي

مقدمه: سيستم مراقبت بهداشتي و روش‌هاي آموزشي بسيار پويا است؛ و آگاهي مدرسين از سبك‌هاي يادگيري دانشجويان در رعايت تنوع روش آموزش و تسهيل يادگيري دانشجويان موثر است. هدف از پژوهش حاضر تعيين سبك‌هاي يادگيري دانشجويان رشته پرستاري و مامايي و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي آن‌ها مي‌باشد. روش: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، تمامي دانشجويان پرستاري و مامايي مقطع كارشناسي سال اول و سوم دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1387مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافيك و سوالات سبك يادگيري بوده و داده‌ها از طريق آزمون‌هاي t-test و 2? و kruscal - valis و با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: سبك يادگيري غالب دانشجويان مورد مطالعه، سبك واگرا مي‌باشد. ارتباط معنادار آماري بين سبك يادگيري با پيشرفت تحصيلي دانشجويان و سال تحصيلي مشاهده نشد. سبك يادگيري با ميانگين نمرات واحدهاي عمومي داراي ارتباط معنادار آماري (04/0=p) بوده اما با ميانگين نمرات اختصاصي ارتباط معنادار آماري مشاهده نگرديد. نتيجه‌گيري: با توجه به وجود سبك غالب واگرا و تنوع در سبك‌هاي يادگيري دانشجويان تحت مطالعه؛ پيشنهاد مي‌شود تفاوت‌هاي فردي و سبك‌هاي متفاوت يادگيري دانشجويان در انتخاب روش‌هاي متنوع تدريس و ارايه مشاوره تحصيلي جهت شكوفايي ابتكار و خلاقيت دانشجويان در نظر گرفته شود و با توجه به سبك يادگيري افراد به بهره‌گيري از زيرساخت‌ها و امكانات موجود فناوري اطلاعات و روش‌هاي مختلف آموزش پرداخته شود.