اولويّت بندي ظرفيت هاي گردشگري مناطق روستايي شهرستان نير

اولويّت بندي ظرفيت هاي گردشگري مناطق روستايي شهرستان نير

طي دهههاي اخير افزايش نرخ بيكاري و در نتيجه خروج نسل جوان و افراد داراي تحصيلات بالاتر از اجتماعات روستايي، بافت و ساختار نواحي روستايي را به مخاطره انداخته است. در اين ميان گردشگري نه تنها به عنوان يك ابزار بالقوه براي تغيير اين وضعيت بلكه يكي از عناصر جداييناپذير راهبرد توسعهي روستايي مطرح ‌است و به عنوان يك راهبرد توانمند و داراي مزيّت نسبي و پاك مي تواند جريانات اقتصادي ازجمله كارآفريني و اشتغال، سرمايه گذاري و جمعيّت را به سوي روستاها و نقاط طبيعي بكشاند، مطرح مي-باشد. با اين رويكرد بارزترين نقش گردشگري در مناطقي چون محور مورد مطالعه مي تواند حركت به سوي توازن و تعادل منطقه اي باشد. اما آنچه در اين فرآيند تحرك اقتصادي و اجتماعي مهم است سرمايه گذاري در مكان هاي داراي مزيت گردشگري مي باشد و اين امر ميسر نمي شود مگر اين كه انتخاب درستي از بين مناطق گردشگري صورت گيرد تا زمينه ي پيشرفت كل منطقه را فراهم آورد. لازمه ي اين امر استفاده از تكنيك ها و مدل هاي اولويّت بندي مي باشد. در مقاله ي حاضر با طرح اين پرسش كه كداميك از مناطق روستايي مورد مطالعه داراي مزيّت براساس اولويّت هاي ظرفيتي گردشگري هستند، تلاش شده است با روش توصيفي و تحليلي و با استفاده از مدل TOPSIS پاسخ علمي لازم را پيدا كند. يافته ها نشان مي دهد كه از ميان 30 روستاي مورد مطالعه، روستاهايي كه داراي جاذبه هاي محيطي بيشتري هستند (سقزچي، شيران، ويند كلخوران، برجلو، گلستان، گوگرچين) از ارجحيت بيشتري برخوردارند.

During recent decades, rising unemployment and consequently departure of young and educated people from rural communities has endangered the texture and structure of rural communities. In this respect, tourism is not only considered as a potential tool for changing this condition, but also as one of the inseparable factors of rural development strategies, and as a powerful strategy with relative and pure advantages can lead the economical affairs including job creation and employment, investment and population toward villages and natural environments. Regarding this approach, the main important role of tourism in the areas like the above case study, can be a movement toward regional balance and equilibrium. But in such process of economical and social movement, investment in the areas with tourism advantages is important and can not been realized unless an appropriate selection is being made among the tourism areas in order to provide the conditions for development and progress of whole the area, and use of prioritization techniques and models is required for achieving this goal. This paper, through indicating this question that which of understudy rural areas has advantage based on the priorities of tourism capacities, tries to find the required scientific answer by the use of analytical and descriptive method and TOPSIS model. The findings show that among 30 surveyed villages, the villages with more environmental attractions (including Sagezchy, Shiran, Windkalkhoran, Borjloo, Golestan, Gogerchin) have higher priority.