توماس آكوييني و فلسفه

توماس آكوييني و فلسفه

در تبيين انديشه توماس عده‌‌اي آن را نمونه اعلاي فلسفه مسيحي و فلسفه جاويدان خوانده‌اند و عده‌‌اي ديگر نيز او را متكلمي كامل ناميده‌اند و بر هماهنگي كامل ميان عقل و ايمان در آثار او تاكيد كرده‌اند. در اين مقاله، سعي شده تا نشان داده شود كه انديشه توماس را نمي‌توان يك فلسفه دانست و اصطلاح فلسفه مسيحي براي آن مناسب نيست. توماس سعي كرد مسيحيت پولسي-يوحنايي را، علي‌رغم تقابلي بنياني، با تفكر مشايي جمع كند و بر مبناي فلسفه ارسطو، با كمك آراي ابن سينا و ابن رشد، تفسيري مشايي و تك‌معنايي از آن ارايه كند. در اين راستا از نظريه غالب كه بر رازورزي مسيحي تاكيد مي‌كرد، دور شد و به همين دليل است كه از همان ابتدا مورد نقد طرفداران جريان اخير، به خصوص فرانسيسيان، قرار گرفت. هر چند كه خود ايشان نيز بر مبناي فلسفه‌هاي نوافلاطوني به تبيين مسيحيت پرداختند.