تاثير شدت گرم كردن بر پويايي اكسيژن مصرفي فعاليت زيربيشينه در زنان تيم ملي فوتسال

تاثير شدت گرم كردن بر پويايي اكسيژن مصرفي فعاليت زيربيشينه در زنان تيم ملي فوتسال

هدف از انجام اين پژوهش، مطالعه اثر شدت گرم كردن بر پويايي اكسيژن مصرفي(با مدل ثابت زماني1،2،3و4) فعاليت زيربيشينه در زنان تيم ملي فوتسال بوده است. بازيكنان تيم ملي فوتسال با ميانگين سني2/3±5/22سال و VO2max 61/4± 05/46 ميلي‌ليتر/ كيلوگرم/ دقيقه در اين پژوهش شركت كردند. پس از اندازه‌گيري VO2max و آستانه لاكتات(LT) آزمودني ها به صورت تصادفي در سه جلسه جداگانه، دو پروتكل گرم كردن(شديد، متوسط) و بدون گرم كردن را قبل از فعاليت زيربيشينه(دويدن با80درصد اكسيژن مصرفي آستانه لاكتات) انجام دادند. تمام گازهاي تنفسي در طي فعاليت توسط دستگاه تجزيه و تحليل گازهاي تنفسي جمع‌آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آناليز واريانس يكطرفه با اندازه‌گيري مكرر و آزمونLSD استفاده شد. يافته هاي پژوهش كاهش معني‌داري را در ثابت زماني 3 و4 پس از گرم كردن شديد و متوسط نسبت به بدون گرم كردن نشان دادند(05/0 > P). همچنين نسبت اكسيژن مصرفي به زمان رسيدن در ثابت زماني 2،3 و4 پس از گرم كردن شديد و متوسط نسبت به بدون گرم كردن، افزايش معني‌داري را نشان داد(05/0 > P)، اما تفاوتي بين دو گروه گرم كردن در هيچ‌كدام از متغيرها مشاهده نشد. بنابراين مي توان گفت، گرم كردن بدون توجه به شدت آن، سبب كاهش زمان رسيدن به حالت يكنواخت اكسيژن مصرفي در يك فعاليت زير بيشينه مي‌شود و شيب نمودار پويايي اكسيژن را تندتر مي‌كند و در نتيجه در زمان كمتر، اكسيژن بيشتري مصرف مي شود.

The purpose of this study was to examine the effects of intensity of warm-up on Vo2 kinetics (1, 2, 3, 4 time constants model) during sub- -maximal exercise in the Iranian national female futsal players. The participants of this study were ten players of Iranian futsal national team (mean± SD: age, 22.5±3.2yrs; weight, 56.04±6.17kg; height, 163±3.68cm; body fat%, 23.5±3.8; BMI, 21.07±2.22 kg/m2; VO2max, 46.05±4.61ml.kg-1.min-1). After measuring VO2max and LT, the subjects performed two warm-up protocols (moderate and heavy intensity) and one protocol with out warm-up before sub- maximal exercise (80% LT) in three separate sessions .Respiratory gas exchange measured by gas analyzer during the exercise. Statistical analyses were performed using one-way repeated measures of ANOVA and LSD tests. Results showed a significant reduction in third and fourth time constants after moderate and heavy warm-up compared to session with out warm- up (p < 0.05). In addition, ratio of oxygen uptake to time in second, third and fourth time constants increased significantly after moderate and heavy warm-up compared to with out warm- up session (p < 0.05). The results suggest that warm-up irrespective of its intensity results in reducing the time of reaching to steady state of O2 uptake in sub-maximal exercise.