نسبت هاي فعاليت آنزيم آرژيناز به فاكتورهاي بيوشيميايي سرم بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز به عنوان شاخص هاي باليني جديد

نسبت هاي فعاليت آنزيم آرژيناز به فاكتورهاي بيوشيميايي سرم بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز به عنوان شاخص هاي باليني جديد

مقدمه: يافتن شاخص‌هاي پيش آگهي دهنده مي تواند در جهت تشخيص سريع تر و تصميم‌گيري بهتر در روند درمان بيماران همودياليزي، پزشك را ياري دهد. در اين پژوهش، به عنوان يك پيشنهاد جديد، نسبت هاي فعاليت آنزيم آرژيناز سرمي به ساير فاكتورهاي بيوشيميايي سرم بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز و افراد سالم بررسي و مقايسه گرديده و در نهايت به عنوان شاخص هاي باليني جديد در تشخيص ميزان پيشرفت بيماري و همچنين بررسي روند درمان ‌اندازه گيري و مقايسه گرديده است. مواد و روش ها: اين پژوهش بر روي 286 نمونه سرم خون انسان انجام شد. 206 نمونه سرم متعلق به بيماران همودياليزي (103 نمونه قبل و 103 نمونه بعد از دياليز) و 80 نمونه متعلق به افراد سالم بود. فعاليت آرژيناز به روش اوره، ازت اوره خون به روش اوره آز، اسيد اوريك به روش اصلاح شده فولين، كراتينين به روش ژافه و پروتيين تام به روش بيوره ‌اندازه‌گيري شد. نتايج: فعاليت آرژيناز سرم بين بيماران همودياليزي قبل از دياليز و بعد از دياليز با افراد سالم تفاوت معني‌داري نشان داد (01/0P < ). همچنين فعاليت اين آنزيم بين بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز تفاوت معني داري نشان داد (01/0P < ). به اين معني‌ كه عمل دياليز در كاهش فعاليت آنزيم آرژيناز موثر نبوده است. نسبت فعاليت آرژيناز سرمي به ازت اوره ي خون، كراتينين و اسيد اوريك سرم بين بيماران همودياليزي قبل از دياليز با افراد سالم و همچنين اين نسبت ها بين بيماران همودياليزي قبل و بعد از دياليز تفاوت معني داري نشان داد (01/0P < ). به دليل اختلاف معني‌داري كه بين ميزان پروتيين تام سرم هر دو گروه سالم و نمونه هاي بعد از دياليز، با نمونه هاي قبل از دياليز وجود داشت، بين فعاليت ويژه‌ي آنزيم آرژيناز (نسبت فعاليت آرژينار به پروتيين تام) گروه‌هاي سالم، قبل و بعد از دياليز تفاوت معني‌دار مشاهده نشد (01/0P < ). نتيجه گيري: اين پژوهش پيشنهاد مي نمايد كه نسبت هاي فعاليت آرژيناز سرم بيماران همودياليزي به ساير فاكتورهاي بيوشيميايي سرم به غير از پروتيين تام مي‌تواند به عنوان شاخص‌هاي پيش آگهي دهنده در روند بهبود و درمان بيماران همودياليزي به كار گرفته شود. واژه هاي كليدي: آرژيناز، بيماران همودياليزي، نارسايي كليه، همودياليز

Introduction: Prognosticators are indices which are used by medical specialists in early detection to make better decisions about treatment in hemodialysis patients. In this study the ratios of human arginase activity with other biochemical parameters in serum of pre- and post- dialysis patients were compared to healthy individuals. The ratios evaluated as new indices for diagnosis and treatment of the patients. Methods and Materials: In this study, 286 human serum specimens were evaluated, 206 of which belonged to the hemodialysis patients (103 of pre- and 103 of post- dialysis) and 80 to the healthy individuals. Arginase activity were determined by urea method, blood urea nitrogen by urease method, uric acid by modified Folin method, creatinine by Jaffe method and total protein was measured by biuret method. Results: The results showed that the serum arginase activity of hemodialysis patients (pre- and post- dialysis) was significantly higher than healthy subjects (p < 0.01). It might be concluded that hemodialysis of patients had no effect on their serum arginase. There were significant differences between ratio of serum arginase activity and blood urea nitrogen, creatinine and uric acid in hemodialysis patients (pre- and post- dialysis) with healthy individuals as well as pre- and post- hemolysis patients (p < 0.01). There were no significant differences between arginase specific activity of the three groups (p > 0.01). Conclusion: This investigation suggests that in parallel with other serum biochemical tests, it is beneficial to measure arginase activity and using the ratios of arginase activity to other biochemical serum parameters as new indices in prognosis and treatment of hemodialysis patients. Key words: Arginase, Hemodialysis patients, renal failure, Dialysis.