عنوان مقاله :
طراحي مدل تمرين هوازي در آب و بررسي نقش آن در بهبود افسردگي
عنوان به زبان ديگر :
طراحي مدل تمرين هوازي در آب و بررسي نقش آن در بهبود افسردگي
پديد آورندگان :
يونسيان، علي 1347 نويسنده علوم انساني , , كلاليان مقدم، حميد نويسنده بخش فيزيولوژي، دانشكده علوم، دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شاهرود Kalalian Moghadam,, H , محمديون، مرتضي نويسنده دانشگاه صنعتي شاهرود، دانشكده علوم انساني، گروه تربيت بدني ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1386 شماره 0
كليدواژه :
فعاليت بدني , افسردگي , تمرينات هوازي , آزمون بك
چكيده فارسي :
مقدمه: افسردگي حالتي است كه بر كيفيت خلق وخوي شخص تاثير عميق گذاشته و نحوه ادراك وي را از خويش و محيط اطرافش دگرگون مي سازد. اين بيماري فرد فعال را به موجودي با احساس بيهودگي، رانده شده از خود، فاقد اعتماد به نفس، خسته، گريزان از مردم و گاه پرخاشگر مبدل مي سازد كه همواره ناكام و ناراضي است. اگر چه اين اختلال عمدتاً بوسيله دارو مورد درمان قرار گرفته است تحقيقات گسترده در چند سال اخيرحاكي است كه تمرينات استقامتي ميتوانند نقش عمده اي در بهبود اختلالات مختلف خلقي ايجاد نمايند. همچنين نتايج كلينيكي و نوروبيولوژيك اخير پيشنهاد نمودهاند كه تمرينات جسماني حتي ميتوانند به عنوان يك روش درماني جايگزين در مورد برخي از اختلالات خلقي مورد استفاده قرار گيرند. در اين پژوهش آثار الگوي تمريني طراحي شده در دانشجويان با اختلال افسردگي مورد بررسي قرار گرفت.
مواد و روش ها: در اين پژوهش 249نفر دانشجوي پسر بصورت تصادفي در آزمون اوليه شركت نمودند و آزمون بك جهت اندازه گيري ميزان افسردگي آنان مورد استفاده قرار گرفت. 52 نفر از نمونه ها كه نمره افسردگي بيش از 18 را كسب نمودند جهت شركت در اين مطالعه انتخاب شدند. برنامه تمريني شامل 60 دقيقه بازي يا توپ در آب (شبيه واتر پلو) بود كه 3جلسه در هفته تكرار و به مدت 7 هفته ادامه مي يافت. شدت تمرين در هر جلسه حدود 60 تا 70 در صد ضربان قلب بيشينه بود. آزمون بك در چهار مرحله از شركت كنندگان بعمل آمد. آزمون اول دو ماه قبل از شروع تمرين، آزمون دوم روز اول تمرين، آزمون سوم در هفته چهارم تمرين، و آزمون چهارم در هفته هفتم تمرين به انجام رسيد.
نتايج: ميانگين نمره بك نمونهها در روز قبل از شروع تمرين 8/8± 19/25، در هفته چهارم بعد از تمرين به 8/8 ± 08/15 و در هفته هفتم تمرين به 2/8 ± 64/11 رسيده كه كاهش معنيدار نسبت به روز اول تمرين با 05/0P < نشان داد.
نتيجه گيري: از نتايج فوق چنين به نظر مي رسد كه الگوي تمرين هوازي طراحي شده در آب مي تواند به عنوان يك روش درماني موثر مورد توجه قرارگرفته و در صورت انجام پژوهش هاي تكميلي حتي به عنوان يك روش درمان جايگزين در برخي از بيماران مبتلا به افسردگي تحت نظارت پزشك مربوطه بكار رود.
واژههاي كليدي: آزمون بك، تمرينات هوازي، افسردگي، فعاليت بدني
چكيده لاتين :
Introduction: A highly disruptive emotional disorder is major depression, characterized by abnormal regulation of feelings of sadness and happiness. Traditional treatment for depression was pharmacological treatment. One alternative that has been shown to be effective in alleviating depression is physical activity. Previous observation and interventional studies have suggested that regular aerobic exercise reduced symptoms of depression. Moreover physical activity and exercise in water may have some beneficial effects on mood. However the purpose of this investigation was to design an aerobic exercise pattern in water and evaluate the effects of this pattern on depression.
Methods and Materials: Two hundred and forty-nine male undergraduates allocated for this study. The Beck Depression Inventory was used to measure the presence and degree of depression. Fifty –two males (body mass, 67.8 ? 9.3 kg; height, 1.73 ? 0.04 m; age, 22.26 ? 2.4) who obtained a depressive score more than 18 participated in an aerobic exercise program. The aerobic exercise program included unstructured water- polo sessions, 60 minute duration, three times per week for seven weeks. The participants trained at 60-70 % of maximum heart rate. The Beck Depression Inventory was administered before aerobic exercise training, at the first, twelfth, and twenty- first sessions.
Results: Analysis of variance with repeated measures (ANOVA) showed that levels of depression score were significantly higher pre-treatment than in middle-treatment (P < 0.05). A significant change was observed between the pre-treatment and post-treatment (P < 0.05), the level of depression score was lower in post-treatment. Comparison of Beck score in the depressed samples at the first day (25.19), twelfth (15.08), and the twenty-first (11.64) of session, after performance of the practice, was significant (P < 0.05). The results in control group at pre and post training exercise unchanged significantly.
Conclusion: The results of this an investigation indicated that an aerobic exercise, especially in water have a tremendous effects on the treatment of depression. We suppose more clinical trail examination in order to confirm this method as an alternative strategy for treatment of depression.
Key words: Aerobic exercise, Major depression, Treatment, Mood, College student.
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1386
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان