بررسي اپيدميولوژيك موارد خودآزاري عمدي (مسموميت) در شهرستان شاهـرود

بررسي اپيدميولوژيك موارد خودآزاري عمدي (مسموميت) در شهرستان شاهـرود

مقدمه: خودكشي اصلي‌ترين اورژانس روانپزشكي و يكي از بزرگترين معضلات بشري است، لذا مطالعه حاضر به بررسي خصوصيات اقدام-كنندگان به خودآزاري عمدي (مسموميت ها)، مواد و داروهايي كه مورد استفاده آن‌ها قرار گرفته و برخي عوامل همراه با آن مي پردازد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 383 بيمار اقدام كننده به خود آزاري عمدي از نوع مسموميت مراجعه كننده به بيمارستان امام حسين (ع) شاهرود از تير ماه سال 81 تا پايان خرداد سال 82 انجام شد. داده ها از طريق پرسش‌نامه هاي طراحي شده و انجام مصاحبه با بيمار و بستگان او گرد آوري و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: در طول يك سال، تعداد 383 نفر (163 نفر مرد و 220 نفر زن) مورد بررسي قرار گرفتند كه گروه سني 30-15 سال بيشترين فراواني را (4/80%) به خود اختصاص دادند. 9/61% آن‌ها مجرد و اكثريت آن‌ها (8/48%) تحصيلات زير ديپلم داشته و 5/88% موارد اقدام به خود آزاري را شهرنشين ها انجام داده بودند، بيشترين موارد اقدام به خود آزاري، با استفاده از داروهاي شيميايي (341) نفر انجام شده كه بنزوديازپينها (26%) شايعترين گروه دارويي مورد استفاده بود. نتيجه‌‌‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه اقدام به خودكشي در گروه جوانان و مجردين قابل توجه بوده و اقدامات حفاظتي مي‌تواند در اولويت اول، به بررسي مشكلات اين گروه ها اختصاص يابد. همچنين از مهم‌ترين مباحث باليني، توجه به عوامل خطر خودكشي و درمان موارد خود آزاري عمدي جهت جلوگيري از تكرار آن مي‌باشد. واژه‌‌‌هاي كليدي: اقدام به خودكشي، خود آزاري عمدي، مسموميت، شاهرود.

Introduction: Suicide is the basic urgency of psychiatry and one of the greatest problems of human. With this regard, this study was done to determine the characteristics of the attempters and materials that were used for self- harm. Methods and Materials: This cross- sectional study was carried out on 383 patients admitted to Imam Hossein hospital in Shahroud during July 2002-2003. The data were collected through questionnaires filled by health workers and analysed using SPSS software. Results: During one year period, 383 patients (163 males and 220 females) with poisoning were admitted. The group age of 15-30 years had the most frequency in deliberate self- harm(80.4%), the single persons included 61.9% and 48.8% of cases had less than 12 schooling years education. 88.5% of attempters were from urban areas. In 341 patients, the suicide attempts were with drugs, and banzodiazepins (26%) were the most common used drugs. Conclusion: This study has shown that deliberate self-harm attempters were remarkable among youth and single persons and preventine affairs can include the investigation of these groupʹs problems. The main clinical issues are the assessment of suicide risk and the management of deliberate self – harm. Key words: Deliberate self- harm, Suiside attempters, Poisoning, Shahroud.