عنوان مقاله :
ارزيابي و مقايسه تشخيص هاي كلينيكي و پاراكلينيكي واژنيت تريكومونايي در زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان شاهرود
عنوان به زبان ديگر :
ارزيابي و مقايسه تشخيص هاي كلينيكي و پاراكلينيكي واژنيت تريكومونايي در زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان شاهرود
پديد آورندگان :
بلبل حقيقي، ناهيد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شاهرودـ مربي گروه مامايي Bolbol-Haghighi, Nahid , ابراهيمي، حسين نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شاهرودـ مربي گروه پرستاري Ebrahimi, Hosein , نوروزي، پيراسته نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شاهرودـ كارشناس آزمايشگاه Norouzi, Piraste , دلوريان زاده، مهري نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1387 شماره 0
كليدواژه :
پاراكلينيك , كلينيك , تريكومونا , واژنيت
چكيده فارسي :
مقدمه: تريكومونياز يكي از بيماري هاي منتقل شونده از راه جنسي است كه عامل آن يك انگل فلاژل دار به نام تريكوموناس واژيناليس مي باشد و سومين علت شايع واژينيت است. اين بيماري 180 ميليون زن را در تمام جهان و 2 تا 3 ميليون زن آمريكايي را در هر سال مبتلا مي سازد. با توجه به شيوع بالاي تريكومونا و هزينه هاي سرسام آور درماني بر آن شديم تا تشخيص هاي كلينيكي و پاراكلينيكي را مورد ارزيابي و مقايسه قرار دهيم.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي ـ تحليلي است كه بر روي 300 خانم مراجعه كننده با علايم عفونت هاي واژينال انجام شده است. هم زمان با معاينه فيزيكي با اسپي كولوم دو نمونه گسترش ترشحات ابتدا از آندوسرويكس و سپس اگزوسرويكس بر روي لام تهيه شد. سپس يك نمونه از ترشحات كلدوساك خلفي بيمار همراه با Cotton Soup گرفته و داخل لوله آزمايش حاوي سرم فيزيولوژي استريل قرار داده شد و پرسش نامه اول توسط كارشناس مامايي تكميل شد و انجام آزمايشات پاپ اسمير، اسمير مرطوب و كشت و تكميل پرسش نامه دوم توسط كارشناس آزمايشگاه انجام گرديد. در انتها نتايج تشخيص هاي باليني، ميكروب شناسي و سيتولوژي با هم مقايسه گرديد و از طريق روش-هاي آماري شاخص هاي حساسيت روش هاي مختلف تشخيص مورد بررسي قرار گرفت.
نتايج: نتايج پژوهش نشان دهنده آن بود كه بيش ترين سن شيوع واژنيت تريكومونايي با تشخيص باليني 21 تا 35 سال (6/52%) و كم ترين آن گروه سني 20 سال و كم تر (3/10%) بوده است. بر اساس نتايج باليني 78 مورد تريكومونا گزارش شده است در حالي كه در هيچ مورد از محيط-هاي كشت تريكومونا ثابت نشده است، نتايج نشان مي دهد كه روش تشخيص باليني نسبت به كشت باعث 26% مثبت كاذب در تشخيص تريكومونا بوده و در محيط اسمير مرطوب و پاپ اسمير 1 مورد از تريكومونا ثابت شده است. نتايج نشان مي دهد كه روش تشخيص باليني نسبت به اسمير مرطوب و پاپ اسمير 7/25% مثبت كاذب در تشخيص تريكومونا داشته است.
نتيجه گيري: استفاده از پاراكلينيك هم زمان با معاينات كلينيكي نقش مهمي را در تشخيص و درمان واژنيت ها ايفا مي كند و لذا به منظور اجتناب از تجويز غيرضروري دارو و پيش گيري از عوارض ناشي از مصرف داروها انجام برخي آزمايشات پاراكلينيكي در بيماران مشكوك توصيه مي گردد.
واژه هاي كليدي: تريكومونا، واژنيت، كلينيك، پاراكلينيك
چكيده لاتين :
Introduction: Trichomonas is a sexually transmitted disease and its agent is a flagellated parasite called trichomonas vaginitis. This is the third common reason of vaginities and 180 millions women at world and 2-3 millions at U.S suffer from it. Because of its high prevalence and expensive treatment, we decided to evaluate its clinical and para- clinical diagnosis.
Methods: This is an analytic cross-sectional study and carried out on 300 women with signs of vaginitis infections and had indication for Pap smear which referred to shahrood city heath care centers. In this study we took two samples of secretion from both endocervix and exocervix by speculum spred them on two lame contemporaneous, and one sample from posterior koldosace secretions with cotton soup and entered to tube with sterilized physiological serum. Questionnaires were filled among patients by midwife. The cases were followed by taking Pap smear and wet smear, calturing and filling the second questionnaire. Finally, the results in medical, microbiological and cytological diagnosis were compared. The sensivity and specifity of each diagnostic method were evaluated using statistical methods.
Results: Results of the study showed that the most outbreaks of trichomonas vaginitis were at age group between 21 to 35 (52.6%) and the lowest prevalence was among women less than 20(5.3%) years old. It is reported 78 cases of trichomonas in clinical examination, but none of culture medias has demonstrated trichomonas. Percentage of false positive at clinical diagnosis method was 26% more than culture method and 25.7 % more than wet smear and Pap smear methods.
Conclusion: Paraclinic with clinical examination play an important role in diagnosis and treatment of vaginitis. Thus for preventing of unnecessary drug prescription and preventing it’s side effects, it is recommended para- clinical examination in suspect patients.
Keywords: Trichomonas, Vaginitis, Clinical, Para-clinical.
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1387
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان