بررسي كمي و كيفي پتانسيل بازيافت پسماندهاي جامد شهر تهران

بررسي كمي و كيفي پتانسيل بازيافت پسماندهاي جامد شهر تهران

مقدمه: بررسي ميزان و تركيب اجزاي پسماندهاي شهري به عنوان اطلاعات اساسي براي طراحي، بهره برداري و بهينه سازي سيستم هاي مديريت پسماند مورد نياز است. هدف نهايي اين تحقيق بررسي كمي، كيفي و پتانسيل بازيافت پسماندهاي جامد شهر تهران به تفكيك مناطق 22 گانه آن مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه در بازه زماني 9 ماه ابتداي سال 1386 و در مناطق 22 گانه شهرداري تهران انجام شد. روش نمونه برداري پسماندها به صورت مركب سيستماتيك بود. در اين مطالعه اجزاي خشك موجود در پسماندها، جداسازي و ابتدا با آزمون كلموگروف-اسميرنوف طبيعي بودن توزيع ميانگين پسماندها و سپس براي بررسي وجود اختلاف معنادار بين پارامترهاي با توزيع نرمال، از آزمون آناليز واريانس يك طرفه و آزمون t و براي پارامترهاي با توزيع غيرنرمال از آزمون من ويتني و كروسكال واليس استفاده شد. نتايج: اجزاي خشك موجود در پسماندهاي مطالعه شده شامل كاغذ و مقوا 37%، پلاستيك 25%، فلزات 13%، منسوجات 8% و شيشه 4% بودند. بيش ترين مقادير كاغذ و مقوا در آذر ماه، پلاستيك و فلزات در ارديبهشت ماه، منسوجات و شيشه در آبان ماه و زايدات قابل دفن در خرداد ماه بودند. هم چنين ميانگين اجزاي خشك پسماندهاي مورد مطالعه در ماه هاي فصل پاييز نسبت به فصل تابستان داراي اختلاف معنادار مي باشند (05/0P < ). نتيجه گيري: پيشنهاد مي شود كه برنامه تفكيك از مبدا و راه اندازي و ساماندهي صنايع بازيافت موجود در شهر تهران انجام شود كه علاوه بر كاهش حجم پسماند و كاهش هزينه هاي مديريت پسماندهاي شهر تهران، موجب درآمدزايي و ايجاد اشتغال در اين بخش خواهد شد. واژه هاي كليدي: پسماند شهري، اجزاي خشك، بازيافت، شهرداري تهران.

Introduction: The amount and composition of municipal waste comprise the basic information needed for the planning, operation and optimization of waste management systems. The final goal of this study was a quantitative and qualitative investigation of recycling potential of solid wastes in 22 regions of Tehran. Methods: This study was conducted in the last 9 months of 2007 in 22 regions of Tehran municipality. Systematic sampling method was use in the study. The solid parts of wastes were segregated and the data were analyzed by Kolmogorov-Smirnov test for determination of the normality of mean distribution of the data and then for determination of the significance of differences between parametric data the One-way ANOVA and the Independent-sample T-test methods were used, and for non-parametric data the Mann-Whitney and Kruskal-Wallis methods were applied. Results: The solid parts of studied waste were paper and cardboard (37%), plastic (25%), metal (13%), textile (8%) and glass (4%). The maximum amounts of paper and cardboard were in Azar, plastic and metal in Ordibehesht, textile and glass in Aban and residuals in Khordad. Also, there was a significant difference between the mean of studied solid wastes in autumn and summer months (P-value < 0.05). Conclusions: It is suggested that a segregation program be established and existing recycling industries in Tehran be systematized so that the amount of solid waste as well as the costs of Tehran solid waste management will reduce and sources of income and new job opportunities be created. Keywords: Municipal waste, Solid waste, Recycling, Tehran municipality.