ارايه‌ي الگوي كاربردي براي تدوين نقشه‌ي دانش در سازمان‌ها

براي آن‌كه سازمان‌ها قادر به رقابت در دنياي نوين امروزي باشند، نياز به خلق مزيت‌هاي رقابتي دارند. به همين دليل برخي معتقدند كه به‌اشتراك‌گذاري دانش در سطوح مختلف سازماني گامي بسيار مهم براي دست‌يابي به مزيت‌هاي رقابتي است. اما آن‌چه مسلّم است لازمه‌ي اين كار، شناسايي منابع دانشي سازمان و استخراج دانش از آن‌ها است. يكي از ابزارهاي مديريت دانش كه كمك شاياني به شناسايي منابع دانشي سازمان مي‌كند نقشه‌ي دانش است. نقشه‌ي دانش يكي از زيربناهاي هوشمندانه و ابتكاري مديريت دانش است كه اساس تدوين و تهيه‌ي آن شامل دسته‌بندي‌ پوياي خبرگان و تجربه‌هاي آن‌ها، كميته‌هاي تخصصي، فعاليت‌هاي سازماني و مفاهيم موجود در سازمان است. از اين رو در سال هاي متمادي، ترسيم و تدوين نقشه‌ي دانش مورد توجه قرار گرفته و محققان فنون و روش‌هاي گوناگوني براي تدوين آن ارايه كرده‌اند. اين مقاله بر اساس روش پيمايشي تهيه شده است؛ يعني عوامل مهم و تاثيرگذار بر تدوين نقشه‌ي دانش مورد بررسي قرار گرفته و بر اساس آن الگوي مفهومي پيشنهاد شده است. بر همين اساس ابتدا به جنبه‌هاي گوناگون نقشه‌ي دانش مانند ويژگي‌ها، انواع دسته‌بندي‌‌ها و روش‌شناسي‌هاي موجود براي ترسيم آن پرداخته شده و سپس چارچوبي مفهومي براي تدوين نقشه‌ي دانش به همراه گام‌هاي اساسي اجرايي آن براي اجرا در سازمان‌ها ارايه شده است.