غوري در آيه غار

An Inquiry into the Verse of the Cave

فرق مختلف اسلامي براي اثبات حقانيت باورهاي خود، به قرآن كريم به عنوان اصلي‏ترين منبع معرفتي دين استناد كرده‏اند. در اين زمينه، مي‏توان به نويسندگاني از اهل‏سنت اشاره كرد كه براي اثبات برتري ابوبكر و خلافت وي، آيه 40 سوره «توبه» (آيه غار) را مورد استناد خويش قرار داده‏اند. بيشترين تكيه آنان در راه دست‏يابي به اين هدف، استناد به فراز «ثاني‏اثنين» (به اين بيان كه ابوبكر در اين سفر نسبت به رسول خدا صلي‏الله‏عليه‏و‏آله نفر دوم شمرده شده است) و نيز عبارت «اذ يقول لصاحبه لاتحزن ان اللّه معنا» است. اين مقاله با ارايه تفسير صحيح از آيه شريفه و نقد ادلّه آنها، ثابت مي‏كند آيه شريفه هيچ فضيلتي را براي ابوبكر بيان نكرده است.

Different Islamic sectsrefer to the Quran as the most important source of religion to prove the legitimacy of their beliefs and doctrines. For example, some Sunni writers rely onthe verse no. 40 of Sura "Repentance" (that is, the verse of the cave) to prove the precedence of Abu Bakrʹs character and caliphate. To prove their view, they focus their argument on the expression "he was the second of the two" considering, Abu Bakr as the second person nextto the holy Prophet (May the blessings and peace of God be upon him and his progeny) in that journey and on the expression" when he said to his companion: Grieve not, surely Allah is with us". Providing a sound interpretation for this holy verse, and a critical analysis of Sunniʹs proofs and reasons, the author concludes that the stated holy verse is devoid of any indication of Abu Bakrʹs precedence.