اسلوب‏هاي داستاني قرآن

The Narrative Styles of the Qurʹan

اسلوب داستاني، روش تاليف داستان است. اسلوب داستاني قرآن ويژه است؛ نه به شيوه رايج ميان عرب است و نه مشابه با شيوه‏هاي شعري و نثر عرب. اين شيوه با استفاده از اسلوب‏هايي چون پي‏نوشت، تكرار، تصريف، و مفاجاه، بديع و جذاب‏ترين شيوه است. اين مقاله با هدف بررسي بخش‏هايي از اسلوب‏هاي بياني و هنري داستان‏هاي قرآن به نگارش درآمده است. روش تحقيق در اين مقاله كتابخانه‏اي، و تجزيه و تحليل اطلاعات از نوع تحقيق موضوعي است. مهم‏ترين نتايج اين پژوهش عبارت‏اند از: 1. به كارگيري اسلوب‏هاي بياني و هنري در داستان‏هاي قرآن بر جذابيت و اثرگذاري مفاهيم داستان نقش بسزايي دارند و مخاطب را به شوق بيشتري وامي‏دارند تا با علاقه‏مندي و توجه وافري در جهت انس بيشتر با كلام وحي گام بردارد. 2. اسلوب‏هاي داستاني قرآن در جهت هدايت و تربيت انسان است و اين با هدف نهايي نزول قرآن، يعني هدايت بشر در مسير حق، ارتباط دارد.

The narrative style is the way of writing a story or narration. The narrative style of the Qurʹan is the only one of its kind ; it is neither like the one commonly used by the Arabs nor like that used in Arabic poetry and prose. The method of the Qurʹan is most attractive, it uses such devices as footnotes, repetition, inflection, and surprise. The present paper aims at investigating parts of the narrative and artistic methods of Qurʹanic stories. The research uses a library survey method, and the kind of data analysis is thematic research. The main research findings are as follow: 1- the use of narrative and artistic devices in the stories of the Qurʹan has an important role in the exhibiting magnificence and impression of the concepts of the stories. It also greatly encourages the audience to make them interested in the words of God more enthusiastically and attentively. 2- The use of narrative devices by the Qurʹan contributes to achieving manʹs guidance and education, and this corresponds to the ultimate goal of sending down the Qurʹan, i.e. guiding man through the true path. Key words: methodology, narration, footnotes, repetition, surprise.