عنوان مقاله :
تاثير 7 هفته تمرينات اصلاحي بر كيفوز پشتي دانشجويان مبتلا به هايپركيفوزيس
عنوان به زبان ديگر :
تاثير 7 هفته تمرينات اصلاحي بر كيفوز پشتي دانشجويان مبتلا به هايپركيفوزيس
پديد آورندگان :
شوندي، نادر نويسنده Shavandi, N , شهرجردي، شهناز نويسنده Shahrjerdi, SH , حيدرپور، رحمت اله نويسنده گروه تربيت بدني و علوم ورزشي- دانشگاه اراك، اراك، ايران Heidarpor, rahmatollah , شيخ حسيني، رحمان نويسنده گروه تربيت بدني و علوم ورزشي- دانشگاه اراك، اراك، ايران Sheikh-Hoseini, R
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 52
كليدواژه :
كيفوز پشتي , تمرين درماني , تمرينات اصلاحي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: افزايش زاويه كيفوز در بزرگسالي با كاهش توانايي عملكردي و همچنين كاهش توانايي انجام كارهاي روزانه منزل ارتباط دارد و به نظر مي رسد تمرينات قدرتي و كششي بتواند از طريق هماهنگ كردن گروه هاي عضلاني موافق و مخالف ميزان زاويه كيفوز را كاهش دهد. اين تحقيق با هدف بررسي تاثير 7 هفته تمرينات اصلاحي زاويه كيفوز پشتي دانشجويان پسر مبتلا به هايپركيفوزيس و همچنين بررسي تغييرات زاويه كيفوز پس از يك دوره 4 ماهه انجام شد.
روش بررسي: در اين كارآزمايي باليني، 25 نفر از دانشجويان پسر مبتلا به هايپركايفوزيس به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تجربي (12 نفر) و كنترل (13 نفر) تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 7 هفته، هفته اي سه جلسه 45-30 دقيقه اي به تمرين پرداختند. اندازه زاويه كيفوز قبل و بعد از دوره تمرينات و 4 ماه پس از پايان تمرينات با كمك دستگاه اسپاينال موس اندازه گيري شد. داده ها به كمك آزمون هاي آماري تحليل واريانس با اندازه گيري تكراري، t مستقل و t وابسته تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: در گروه تجربي بين ميانگين زاويه كيفوز در پيش آزمون (7/4±0/57)، پس از دوره تمرينات (7/4±3/43) و 4 ماه پس از پايان تمرينات (2/4±8/54) تفاوت معني دار وجود داشت (001/0P < ). اما اين تفاوت بين پيش آزمون و 4 ماه پس از پايان تمرينات معني دار نبود (718/0=P). در گروه كنترل دراين زمان ها تفاوت آماري معني داري وجود نداشت (572/0=P).
نتيجه گيري: تمرينات اصلاحي مي تواند باعث كاهش زاويه كيفوز در دانشجويان پسر مبتلا به هايپركيفوز پشتي شود ولي در صورت قطع كامل تمرينات، مجدداً زاويه كيفوز افزايش مي يابد.
چكيده لاتين :
Background and aims: This study aimed to investigate the effect of 7 weeks corrective exercise on kyphosis angle and the changes of the kyphosis angle after a 4 months period in the hyper-kyphotic male students.
Methods: in this clinical trial, 25 volunteers with hyper kyphosis were selected in a proposed manner and randomly divided into two groups: experimental (12 persons) and control (13 persons). Experimental group trained for 7 weeks, 3 times/week, 30-45 min/session. Kyphosis angle values were measured before, after and then 4 months post training period by spinal mouse device. Data were analyzed by SPSS.15 using the Varience analysis with Repeated Measure and Independent and Dependent t-tests.
Results: There were significant differences between the means of kyphosis angle in pre-test (57.0±4.7) and the first post-test (43.3±4.7) and also 4 months ofter stopping the exersice (P < 0.001) in experimental group, but no significant differences were seen between pre-test and 4 months after stopping the exercises (P=0.718) means. There were no significant differences between means of kyphosis in these time points in control group (P=0.572).
Conclusion: A 7 week corrective exercise period can be resulted in reduction of kyphosis angle in hyper-kyphotic male students. But by stopping the exercises completely, the kyphosis angle may increase again. Itʹs recommended that these patients continue their exercises after treatment periods.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 52 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان