روند تغييرات صفات فيزيكي و زيست شيميايي ميوه ارقام بومي تابستانه سيب (Malus domestica Borkh) در سردخانه

Changes in Physical and Biochemical Traits in Native Summer-Ripening Apple Cultivars during Cold Storage

اين پژوهش در سال 1386 به منظور شناسايي تغييرات برخي صفات طي دوره انبارماني ميوه، بر درختان 16 ساله پيوند شده بر پايه هاي بذري 7 رقم سيب بومي زودرس تا متوسط ‌رس شاملʹ قندك كاشانʹ، ʹ گلاب اصفهانʹ، ʹمشهدʹ، ʹ گلاب كهنزʹ، ʹعسليʹ، ʹ قرمز رضاييهʹ و رقم جديد گل بهار پرورش يافته در ايستگاه تحقيقات باغباني كمال‌آباد كرج انجام شد. به اين منظور ميوه‌ها طي دو مرحله برداشت شد. طول دوره نگهداري در سردخانه با توجه به اميد كمتر به طولاني بودن دوره انبارماني ميوه در ارقام زودرس‌تر، بر حسب درجه زودرسي به ترتيب 4، 8، و 16 هفته و فواصل زماني انجام آزمايش‌ها 1، 2، و 4 هفته‌ تعيين گرديد. ميوه‌ها در دماي 5/0 ± 0 درجه سلسيوس با رطوبت نسبي 10 ± 80 درصد نگهداري شدند. صفات فيزيكي و زيست شيميايي مورد ارزيابي كاهش وزن، سفتي بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسيديته قابل عيارسنجي (TA)، اسيديته (pH)، و شاخص طعم (TSS/TA) بودند. نتايج نشان دادند كه اثر رقم و مرحله برداشت بر صفات اندازه‌گيري‌شده در طول مدت نگهداري در سردخانه معني‌‌دار بوده است. كمترين كاهش وزن در پايان دوره نگهداري در سردخانه در مرحله اول برداشت در رقم گل بهار بود ولي در مرحله دوم برداشت، اين كاهش به جز ʹ گلاب اصفهانʹ در همه ارقام مشاهده شد. از نظر سفتي بافت ميوه در مقطع پاياني آزمايش،ʹ گلاب اصفهانʹ در هر يك از دو مرحله اول و دوم برداشت، و دو رقم قندك كاشان و قرمز رضاييه با بالاترين سطح در مرحله دوم برداشت تفاوت معني‌داري نسبت به ديگر ارقام داشتند. در پايان دوره انبارماني در سردخانه، بيشترين مواد جامد محلول ( ?12 < Brix) در گلاب كهنز، فشار هيدروژن يوني زياد و سطح اسيديته پايين (4 > pH) و اسيديته قابل عيارسنجي زياد بيش از 40 درصد در رقم مشهد مشاهده گرديد. در پايان مدت نگهداري در سردخانه، بيشترين مقدار شاخص طعم بيش از 60 درصد در مرحله اول برداشت در ʹعسليʹ و ʹ گلاب كهنزʹ و در مرحله دوم برداشت در رقم جديد گل بهار، ʹعسليʹ، ʹ گلاب اصفهانʹ، و ʹ گلاب كهنزʹ اتفاق افتاد.

Research was carried out in 2007 on 7 native summer-ripening apple cultivars grown in Kamal Abad Karaj Research Station. The 16 year-old plants were grafted onto seed rootstocks. The cultivars were Ghandak-e-Kashan, Golab-e-Isfahan, Golab-e-Kohanz, Mashad, Assali, Ghermez-e-Rezaieh and a new cultivar-Koli-e-Mahallat (syn. ESCR). The aim of the study was to identify changes in qualitative and quantitative traits occurring during cold storage of summer-ripening apples to determine their genetic potential. The fruits were harvested in two stages. The period of cold storage was predetermined to minimize cold storage time for early cultivars and was set at 4, 8, and 16 weeks based on ripening class. The testing intervals were weekly, bi-weekly and 4-weekly testing, respectively. The temperature and relative humidity of the cold storage room were fixed at 0° ± 0.5° C and 80% ± 10%, respectively. Physical and biochemical traits under investigation included weight, firmness, total soluble solids (TSS), titrable acids (TA), pH and flavor index (defined as the ratio of TSS/TA). The results showed that cultivar and harvest time had significant differences. The least loss of fruit weight was observed in Koli-e-Mahallat at the end of cold storage of the first harvest samples. However, for the second harvest, it was recorded in all the cultivars except Golab-e-Isfahan. The greatest firmness registered in Golab-e-Isfahan at the end of cold storage and in Ghandak-e-Kashan and Ghermez-e-Rezaieh for the second harvest. At the end of cold storage, the highest TSS (>12%) was recorded for Golab-e-Kohanz; highest pH (<4) and TA values (>40%) for Mashad. Assali and Golab-e-Kohanz had the highest flavor index (TSS/TA>60%) at the end of cold storage for the first harvest. Koli-e-Mahallat, Assali, Golab-e-lsfahan and Golab-e-Kohanz had the highest values for the second harvest.