بررسي اثر متقابل و پوياي ارزش‌افزوده ي بخش‌هاي اقتصادي در ايران طي دوره ي 2004-1980

بررسي اثر متقابل و پوياي ارزش‌افزوده ي بخش‌هاي اقتصادي در ايران طي دوره ي 2004-1980

در اين مقاله به بررسي روابط متقابل بين بخش‌هاي اقتصادي (خدمات، كشاورزي و صنعت) در دوره ي 2004-1980 پرداخته‌ شده است، در اين مطالعه با استفاده از مدل‌هاي خود رگرسيون برداري (VAR)، اثرات متقابل و پوياي بخش هاي مورد نظر روي يكديگر بررسي شده است. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي‌دهد كه در سال‌هاي مورد نظر، بخش‌هاي اقتصادي در ايران كاملاً مكمل يكديگر بوده اند و رشد هر كدام از بخش‌ها مستلزم رشد بخش ديگر بوده است. همچنين، اين نتايج رابطه ي متقابل بين بخش صنعت و كشاورزي را بسيار قوي تر ارزيابي كرده اند، به طوري كه رشد بخش كشاورزي در دوره‌هاي آتي سبب رشد بخش صنعت و خدمات مي‌شود. اين واقعيت براي ساير بخش‌ها نيز وجود دارد. اين نتايج همچنين لزوم استفاده از استراتژي‌هاي رشد متوازن بين بخش‌هاي اقتصادي در ايران را نمايان مي‌كند، به طوري‌كه رشد هر كدام از بخش‌هاي اقتصادي در ايران مستلزم رشد بخش هاي ديگر است.

In most growth theories, economists have been searching ways of faster economic growth to emphasize interrelation sector. In this paper, we have surveyed the interactional relationships among economic sectors (services, agriculture and industry) in period 1980 - 2004. We have used vector autoregressive models (VAR) to estimate their dynamic interrelation effects on each other. The result is that these sectors are complementary in Iran and the growth of each sector relates to other sectorʹs growth. Also, the relationship between agriculture and industry sector is of most importance.