تاثير آرام سازي بر اضطراب و استرس بيماران مبتلا به سرطان بستري در بيمارستان

تاثير آرام سازي بر اضطراب و استرس بيماران مبتلا به سرطان بستري در بيمارستان

زمينه و هدف: تشخيص بيماري سرطان و درمانهاي خاص مربوط به آن منجر به بروز عوارض و پيامدهايي چون اضطراب و استرس در بيمار مي شود. يكي از وظايف پرستاران تلاش در جهت بهبود و كنترل اين عوارض مي باشد. اين مطالعه با هدف بكارگيري تكنيك آرام سازي بر ميزان اضطراب و استرس بيماران مبتلا به سرطان طراحي و اجرا گرديد. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه در سال 1384 در دو گروه آزمون و شاهد انجام گرفت كه براي هر گروه 30 بيمار مبتلا به انواع متفاوت سرطان كه در بيمارستان امام خميني تهران بستري شده بودند انتخاب و بطور تصادفي در گروههاي مطالعه قرار گرفتند. درگروه آزمون تكنيك آرام سازي به مدت 5 روز پياپي در يك ساعت معين به مدت 25-20 دقيقه با حضور پژوهشگر اجرا گرديد. قبل و بعد از مداخله علايم حياتي بيمار(فشارخون، نبض و تنفس) ثبت گرديد. در گروه شاهد تنها در طي 5 روز علايم حياتي به فاصله 25-20 دقيقه در يك ساعت معين مشابه گروه آزمون اندازه گيري و ثبت گرديد. داده ها از طريق پرسشنامه مشخصات فردي و DASS-21 قبل از شروع جلسات و بعد از اتمام 5 جلسه درماني جمع آوري گرديد.از آزمون هاي كاي دو و تي مستقل جهت تجريه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: با بكارگيري آرام سازي، ميانگين تمره اضطراب در گروه آزمون از2/4±2/8 قبل از مداخله به 07/4±4/7 بعد از مداخله رسيد. در حاليكه اين ميزان در گروه شاهد از 3/4±3/8 به 2/4±6/9 رسيد. ميانگين نمره استرس بيماران در گروه آزمون از 7/5±8/11قبل از مداخله به2/5± 6/10 بعد از مداخله رسيد.در حاليكه در گروه شاهد از 2/5±5/10 به 4/5±9/11 رسيد. آزمون آماري تي مستقل اين تفاوت را بين دو گروه معني دار نشان مي دهد.(P < 0.001). همچنين در گروه آزمون فشارخون سيسنوليك، دياستوليك، تعداد ضربان نبض، تعداد تنفس نسبت به گروه شاهد كاهش معني داري داشته است.(P < 0.05) نتيجه گيري كلي: بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه مي توان گفت كه با به كارگيري روش غير دارويي آرام سازي امكان دستيابي به كنترل استرس و اضطراب در بيماران مبتلا به سرطان كه اغلب آنها به علت نوع بيماري و درمان هاي مختلف مربوطه گرفتار اين مشكلات هستند وجود دارد.

Background and Aim: Diagnosis of cancer and its special treatment produces complications such as anxiety and stress. One the important roles of nurses is managing these complications. This study was conducted to examine the effect of relaxation on anxiety and stress of hospitalized cancerous patients. Material and Method: This was a quasi-experimental study conducted in 2005 with two groups of cancerous patients at Imam Khomeini Hospital. The subjects were randomly allocated to either experimental (N=30) or control (N=30) group. Patients in experimental group performed relaxation together with researcher for 5 consecutive days in morning within 20-25 minutes. Before and after intervention, the patients’ vital signs (blood pressure, pulse, respiration) were measured and recorded. In control group, patients’ vital signs were measured and recorded only at the time after intervention for experimental group. Data was gathered by a tool including demographic questionnaire and DASS-21. In both groups, anxiety and stress were measured by DASS-21 questionnaire before and after 5 sessions of experimental group. Data was analyzed by SPSS-11.5 using Chi-square and t-student tests. Results: In experimental group, relaxation decreased the mean score of anxiety from 8.2±4.2 to 7.4±4.07 and also decreased the mean score of stress from 11.8±5.7 to 10.6±5.2. In control group, the mean score of anxiety changed from 8.3±4.3 to 9.6±5.4 and the mean score of stress changed from 10.5±5.2 to 11.9±5.4. There was a statistically significant difference between two groups (P?0.001). Also, the mean scores of systolic blood pressure, pulse rate and respiration rate in experimental group were significantly increased after intervention (p < 0.05). Conclusion: The results showed that cancerous patients can control their stress and anxiety by using non-pharmacologic methods such as relaxation.