ملاحظات روش شناختي در مطالعات فرهنگي

ملاحظات روش شناختي در مطالعات فرهنگي

چكيده مسيله روش توجه چنداني را در مطالعات فرهنگي به خود جلب نكرده است. شايد نشود اين غيبت را نوعي غفلت يا اهمال تلقي كرد، بلكه بهتر است از وجود مناقشه بر سر اين موضوع سخن گفت كه آيا مطالعات فرهنگي مي تواند روش شناسي و تكنيك هاي متمايزي داشته باشد يا خير؟ در اين مقاله، ابتدا درباره مناقشه مذكور بحث مي شود و سپس، به مسايل مهمي پرداخته مي شود كه هرگونه بحث از روش مطالعات فرهنگي ناگزير از توجه به آنهاست. دوگانه هاي كمي/ كيفي، معرفت شناسي طرفدار بازنمايي/ اصالت ضدبازنمايي، چارچوب هاي رشته اي/ غيررشته اي، تجربه/ نظريه و بالاخره، روش و نسبت آن با استراتژي هاي رهايي بخشي از جمله محورهاي عمده بحث در اين مقاله اند.

Few scholars paid attention to the Problem of method in cultural studies. It seems that we shouldnʹt consider this inattention as a kind of an oblivion but it had better to trace a kind of challenge here on the issue whether there is a distinct methodology and technics for cultural studies or not. In this article, firstly, I illustrated the issue theoretically and then I explained some critical debates which are necessary for methodology in cultural studies: quantitative/qualitative, representational/ anti-representational epistemology, disciplinary/anti-disciplinary frame, and finally method and itʹs relation to emancipatory strategy.