اثرات ضد ميكروبي جسم سلولي و مايع رويي لاكتوباسيلوس كازه اي جدا شده از ماست بر ضد اشريشياكلي O157:H7

اثرات ضد ميكروبي جسم سلولي و مايع رويي لاكتوباسيلوس كازه اي جدا شده از ماست بر ضد اشريشياكلي O157:H7

زمينه و هدف: باكتري اشريشياكلي O157:H7 در كشورهاي در حال توسعه، يكي از عوامل مهم اسهال مي باشد، لذا توجه به درمان آن ضروري است. به علت بروز مقاومت هاي دارويي، از بين رفتن فلور طبيعي روده و القا توليد وروتوكسين توسط اين باكتري در اثر مصرف برخي از آنتي بيوتيك ها، نياز به روش هاي نوين درماني است. در اين تحقيق لاكتوباسيلوس كازه اي از ماست جداسازي شد و اثر جسم سلولي و مايع رويي حاصل از كشت آن بر روي باكتري پاتوژن فوق بررسي شد. روش كار: نمونه هاي مختلفي از ماست در محيط MRS در شرايط بي هوازي در 37 درجه سانتي گراد كشت داده شد. لاكتوباسيلوس كازه اي به روش ميكروبيولوژيك و مولكولي شناسايي شد. اثرات ضد ميكروبي جسم سلولي و مايع رويي حاصل از كشت اين لاكتوباسيلوس با استفاده از روش انتشار از چاهك و حداقل غلظت بازدارندگي (MIC; Minimum Inhibitory Concentration) برضد اشريشياكلي O157:H7 تعيين گرديد. منحني هاي رشد استاندارد براي باكتري پاتوژن و لاكتوباسيلوس كازه اي به دو روش كدورت سنجي و شمارش كلني رسم شد، حداقل غلظت كشنده (MBC; Minimum Bactericidal Concentration) و مهاركننده رشد مايع رويي حاصل از كشت لاكتوباسيلوس كازه اي نيز تعيين گرديد و پايداري مايع رويي حاصل از كشت در مقابل حرارت و pH بررسي شد. يافته ها: در بين ماست هاي مورد مطالعه از 2 نمونه ماست لاكتوباسيلوس كازه اي جداسازي و با روش هاي فنوتيپي و ژنوتيپي تاييد گرديد. اثر ضد ميكروبي اين سويه ها بر عليه اشريشياكلي O157:H7 اثبات گرديد. مايع رويي حاصل از كشت سويه هاي مورد مطالعه، در حرارت هاي 56، 70 و 80 و 100 درجه سانتي گراد، به مدت 30 و 60 دقيقه پايدارند، و نيز در مقابل pH هاي 3 ، 7 و 10 پايدار بودند. حداقل غلظت كشنده و مهار كننده رشد مايع رويي لاكتوباسيلوس ها با استفاده از روش رقت در لوله به ترتيب رقت 1/16 و 1/8 بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده، مي توان از مايع رويي به عنوان نگهدارنده بيولوژيكي در صنايع غذايي استفاده كرد. همچنين به علت اثر ضد باكتريايي لاكتوباسيلوس كازه اي، مي تواند در درمان بيماري هاي ناشي از اشريشياكلي O157:H7 مورد استفاده قرار گيرد.

Background & Objectives: Escherishia coli O157:H7 is one of the most important diarrhea causing agents in developing countries. Using antibiotics cause adverse effects as promoting emergence of antibiotic resistance, fading the microflora of intestine and enhancement of verotoxin (VTEC) production by this bacterium. So, a modern treatment protocol is needed for treatment of infections caused by this bacterium. In this study, Lactobacillus casei (L. casei) was isolated from yogurt and antibacterial effects of bacterial cell debris and its culture supernatant were tested against E.coli O157:H7. Methods: Several different samples of yoghurt were cultured in MRS agar in anaerobic conditions at 37 ?C. L. casei was identified by common microbiological and molecular methods. Antimicrobial effects of bacterial cell debris and its culture supernatant were tested against E. coli O157:H7 by using Agar Well Diffusion (AWD) and Broth macrodilution methods. In addition, standard growth curves of pathogenic bacterium and L. casei were obtained by turbidometery and colony count procedures. The MIC (Minimum Inhibitory Concentration) and MBC (Minimum Bactericidal Concentration) of supernatant originated from culture of L. casei were determinded. The stability of antimicrobial effects of the supernatant in different conditions of pH and temperature were studied. Results: Lactobacillus casei was isolated from two different samples of yoghurts, and confirmed by phenotypic and genotypic methods. The results showed that antimicrobial effects of culture supernatant were stable at 56, 70, 80 and 100 ?C for 30 and 60 minutes. Furthermore, they were stable in pH of 3, 7 and 10. The MIC and MBC of supernatants were 1:16 and 1:8 respectively. Conclusion: According to the results of this study, culture supernatant of L. casei can be used as a biological preservative in food industries. Also due to antimicrobial effect of L. casei, it can be used in treatment of diseases associated with E. coli O157:H7.