مقايسه دو تيغه استاندارد و انگليسي لارنگوسكوپ ماكينتاش در طبقه‌بندي راه هوايي بيماران تحت اعمال جراحي انتخابي

مقايسه دو تيغه استاندارد و انگليسي لارنگوسكوپ ماكينتاش در طبقه‌بندي راه هوايي بيماران تحت اعمال جراحي انتخابي

مقدمه: روش ايده‌آل اداره راه هوايي، لوله‌گذاري داخل تراشه است. مقدمه لوله‌گذاري داخل تراشه لارنگوسكوپي براي ديدن گلوت و طناب‌هاي صوتي و مدخل ناي است. هرچه لارنگوسكوپي سهل‌تر باشد و درجه راه هوايي پايين‌تري را براساس طبقه‌بندي راه هواييCormack & Lehane (C&L) ايجاد كند، تغيير هموديناميك بيمار كمتر و اين اقدام براي بيمار ايمن‌تر است. لارنگوسكوپ انواع مختلفي دارد كه رايج‌ترين آنها لارنگوسكوپ ماكينتاش است كه دو تيغه انگليسي و استاندارد دارد. در اين مطالعه اين دو تيغه مقايسه شده‌اند اما انجام مطالعات ديگر و مقايسه ساير تيغه‌ها، امكان انتخاب تيغه مناسب در شرايط مختلف را فراهم مي‌سازد. هدف: مقايسه تيغه استاندارد و انگليسي لارنگوسكوپ ماكينتاش در طبقه‌بندي راه هوايي بيماران تحت جراحي انتخابي. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني با طرح مداخله جايگزين Replacement Interventional است. 70 بيمار كانديداي جراحي انتخابي كه نيازمند بيهوشي با لوله‌گذاري داخل تراشه بودند انتخاب شدند. بيماران با استفاده از كارت‌هايي كه روي نيمي گروه 1و نيمي گروه 2 نوشته شده بود به دوگروه 35 نفري تقسيم شدند و براي هر بيمار يك كارت توسط تكنيسين بيهوشي بيرون آورده مي‌شد. پس از القاي بيهوشي و بلوك عصبي- عضلاني، در گروه 1 ابتدا لارنگوسكوپي با تيغه استاندارد و سپس با تيغه انگليسي و در گروه 2 لارنگوسكوپي ابتدا با تيغه انگليسي و سپس با تيغه استاندارد انجام شد. نماي گلوت در لارنگوسكوپي بر اساس درجه‌بندي (C& L) تعيين شد: (درجه I: تمام گلوت و طناب‌هاي صوتي ديده مي‌شوند. درجه II: فقط خلف گلوت ديده مي‌شود. درجه III : فقط اپي‌گلوت ديده مي‌شود. درجه IV : اصلاً اپي‌گلوت هم ديده نمي‌شود). درجه III و IV در اين تحقيق لارنگوسكوپي دشوار در نظر گرفته شدند. در تمام بيماران در بار دوم لارنگوسكوپي، لوله‌گذاري داخل تراشه انجام شد و درجه راه هوايي بدست آمده با يكديگر مقايسه شد در نهايت نتايج با MC Nemar Test و نرم‌افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: در اين مطالعه 70 بيمار از نظر نماي لارنگوسكوپي براساس طبقه‌بندي راه هوايي (C&L ) با تيغه‌هاي انگليسي و استاندارد لارنگوسكوپ ماكينتاش با هم مقايسه شدند. در 15 بيمار تفاوت در نماي گلوت وجود داشت. در 13 مورد نماي گلوت با تيغه انگليسي و در 2 بيمار نماي گلوت با تيغه استاندارد درجه پايين‌تري در تقسيم‌بندي(C&L) داشتند و در واقع گلوت كامل‌تر ديده مي‌شد. لارنگوسكوپي دشوار درجه IV در اين مطالعه وجود نداشت ولي لارنگوسكوپي دشوار درجه III در سه بيمارحداقل با يك تيغه وجود داشت. در اين سه مورد، نماي گلوت در 2 بيمار با تيغه انگليسي و در يك بيمار با تيغه استاندارد نسبت به تيغه ديگر واضح‌تر بود. نماي گلوت و درجه‌بندي راه هوايي بر اساس طبقه بندي (C&L) با تيغه انگليسي بدين ترتيب بود: درجهI در 60 بيمار (%7/85)، درجه II در 9 بيمار (%9/12). اين نما براي تيغه استاندارد بدين صورت بود: درجه I در 50 بيمار(%4/71)، درجه II در 18 بيمار(%7/25). اين اختلاف بين تيغه‌ها از نظر آماري معني‌دار است(006/0=p). نتيجه‌گيري: لارنگوسكوپي با تيغه انگليسي لارنگوسكوپ ماكينتاش نسبت به لارنگوسكوپي با تيغه استاندارد درجه راه هوايي پايين‌تر و ديد بهتر و كامل‌تري از گلوت ايجاد مي‌كند.