مقايسه‌ي ميزان تقارب الگوي‌هاي ژنتيكي سويه مايكوباكتريوم توبركلوزيس با استفاده از تكنيك MIRU-VNTR جدا شده از بيماران مسلول در سال‌هاي 85 تا 86

مقايسه‌ي ميزان تقارب الگوي‌هاي ژنتيكي سويه مايكوباكتريوم توبركلوزيس با استفاده از تكنيك MIRU-VNTR جدا شده از بيماران مسلول در سال‌هاي 85 تا 86

مقدمه: در دهه‌هاي اخير، اپيدميولوژي اهميت ويژه‌اي در مطالعات بهداشتي و كنترل بيماري‌ها پيدا كرده، به‌طوري‌كه برنامه‌ها و سياست‌هاي بهداشتي دهه‌هاي اخير را تحت نفوذ خود قرار داده است. امروزه با بررسي تقارب الگوي‌هاي ژنتيكي سويه‌هاي بيماري‌زا مي‌توان به وجود منابع عفوني مشترك در بين بيماران پي‌برد. هدف در اين مطالعه مقايسه‌ي ميزان تقارب الگوهاي ژنتيكي جدا شده از بيماران مسلول سويه‌هاي مايكوباكتريوم توبركلوزيس با استفاده از تكنيك MIRU-VNTR بود. روش بررسي: پس از جداسازي نمونه‌ها از محيط كشت لونشتاين جانسون و قرار دادن تست‌هاي افتراقي و حساسيت دارويي (به روش تناسبي)، استخراج DNA سويه‌ها به روش CTAB/Nacl صورت گرفت. الگوي ژنتيكي سويه‌ها بر اساس فرمت 12 لوكوسي تكنيك MIRU-VNTR محاسبه گرديد. براي بررسي‌هاي اپيدميولوژي از اطلاعات كلاسيك و مولكولار بيماران استفاده گرديد. يافته‌ها: از 140 نمونه‌ي مورد مطالعه قرار گرفته، پس از قرار دادن تست‌هاي حساسيت دارويي 65 (4/64 درصد) مورد از نمونه‌ي سل مقاوم به دارو، 29 مورد (7/20 درصد) از نمونه‌ها سل غير مقاوم به دارو و باقيمانده‌ي آن‌ها را سويه‌هاي حساس به دارو تشكيل ‌دادند. آناليز الگوهاي ژنتيكي سويه‌ها نيز نشان داد كه خانواده‌هاي دهلي‌/ كس با 49 مورد (35 درصد)، اوگاندا I با 28 مورد (20 درصد)، نيو I با 16 مورد (4/11 درصد) بيشترين و خانواده‌هاي EAI با 1 مورد ( 7/0 درصد)، هارلم با 3 مورد (1/2 درصد) و H37Rv با 5 مورد (5/3 درصد) كمترين الگوي ژنتيكي خانواده‌ها را به خود اختصاص داده بودند. نتيجه‌گيري: مقايسه‌ي تقارب الگوهاي ژنتيكي نشان داد بيشترين تعداد و تنوع الگوهاي ژنتيكي در استان تهران مربوط به منطقه‌ي جنوبي (كه از قسمت جنوب تهران تا منطقه‌ي ميدان آزادي) و در سطح كشور نيز مربوط به شهرهاي مرزي كشور كه همجوار با كشورهاي افغانستان، عراق، تركمنستان و همچنين شهرهاي با درصد بالاي مهاجرپذيري مشاهده گرديده است كه نشان از وجود منابع آلوده مشترك بين بيماران مي‌باشد.

Background and Objective: In recent decades, epidemiology has significantly been considered in hygienic studies and disease control, and has made a way into all the programs and hygiene policies. By examining the convergence of harmful lineage genetic patterns, the common infectious resources among the patients can be inferred. The purpose of this study was to compare the Mycobacterium Tuberculosis genetic patterns convergence isolated from patients infected with Mycobacterium Tuberculosis by MIRU-VNTR technique. Materials and Methods: After isolation the samples from Lowenstein Jensen culture environment and taking segregate tests and drug susceptibility, the DNA was extracted using CTAB/Nacl technique. The genetic patterns of lineages were calculated according to 12 loci format with MIRU-VNTR technique. Demographic and molecular information of patients was used for epidemiological purposes. Results: After performing drug sensitivity test, 65/140 (64/4%) samples fall into MDR, 29 (20/7%) samples in non MDR category, and the rest of them were among drug – sensitive lineages. Lineage genetic pattern analysis indicated that 49 (35%) of samples related to Delhi/CAS, 28 (20%) to Uganda I, 16 (11/4%) to New I, 1 (0.7%) to EAI, 3(2/1%) to Haarlem, and 5(3/5%) to H37RV families. Conclusion: The genetic pattern convergence comparison exhibited that the most common and variant genetic patterns was seen in Tehran province which were mostly connected to south (from the South of Tehran to Azadi Square) and to the border cities neighboring Afghanistan, Iraq, Turkmenistan and cities with extreme percentage of immigration, all of which signified shared polluted resources among patients.