مقـايسه‌ي سطح خوني هوموسيستيين، فولات و ويتامين B12 در خانم‌هاي يـايسه با دانسيته استخواني پايين و نرمال

مقـايسه‌ي سطح خوني هوموسيستيين، فولات و ويتامين B12 در خانم‌هاي يـايسه با دانسيته استخواني پايين و نرمال

زمينه و هدف: شكستگي‌هاي استيوپروتيك مشكل مهم سلامتي در جوامع كنوني است و با افزايش مرگ و مير و زيان اقتصادي همراه مي‌باشد. اخيراً افزايش سطح هوموسيستيين پلاسما به عنوان فاكتور خطر مستقل شكستگي‌هاي استيوپروتيك مطرح شده است. اين مطالعه با هدف مقايسه‌ي سطح خوني هوموسيستيين (Hcy)، فولات و ويتامين B12 در خانم‌هاي يايسه ساكن شهر زنجان با دانسيته‌ي استخواني پايين و نرمال انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه‌ي مورد- شاهدي دانسيته‌ي معدني استخوان (BMD) در 130 نفر خانم يايسه با روش DXA بررسي شد. اين خانم‌ها در سال‌هاي 1385 تا 1386 به مركز تراكم استخوان شهر زنجان مراجعه كرده بودند. زنان مورد بررسي به دو گروه مورد 1- ? t-score (67=N) و گروه شاهد 1- < t-score (63=N) تقسيم شدند. سطح سرمي Hcy، فولات و B12 هر دو گروه در حالت ناشتا تعيين شد. BMD گردن فمور (FN) و مهره‌ي كمري (LS)، به همراه ساير داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار آماري 5/11 SPSSو آزمون‌هاي T مستقل و فيشر و ضريب همبستگي اسپيرمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين سني اين زنان 6±1/58 سال بود. بر طبق ارزيابي‌هاي به عمل آمده، ميانگين سطح Hcy در گروه مورد 4/9±98/16 و در گروه شاهد 1/7±39/12 ميلي‌مول در ليتر بود (002/0=P). ميانگين سطح ويتامين B12 در گروه مورد 801±2/598 و در گروه شاهد 410±2/551 پيكو‌گرم در ليتر بود (007/0=P). با توجه به عدم توزيع نرمال ويتامين B12 از آزمون Mann-Whitney استفاده شد و اختلاف معناداري به دست آمد. ميانگين سطح فولات سرمي در گروه مورد 9/2±2/5 و در گروه شاهد 9/2±5/6 نانو‌گرم در ليتر بود (017/0=P). هر سه فاكتور Hcy فولات و B12 ارتباط معناداري با كاهش BMD داشتند. ميزان LS-Tscore با سطح Hcy رابطه‌ي عكس داشت و ميزان FN-T score با سطح فولات و B12 ارتباط مثبت داشت. از نظر ارتباط بين Hcy فولات و B12، اين ارتباط فقط بين فولات و B12 ديده شد، به نحوي كه با افزايش سطح فولات سرمي ميزان ويتامين B12 نيز افزايش مي‌يافت. نتيجه‌گيري: اين اطلاعات مطرح كننده‌ي نقش مهم فولات، Hcy و ويتامين B12 در كاهش دانسيته‌ي استخواني زنان منوپوز مي‌باشد. اين كه اين همراهي نشان‌دهنده‌ي يك رابطه‌ي علت و معلولي است يا خير، نامعلوم است و نيازمند مطالعات بيشتر مي‌باشد.

Background and Objective: Osteoporotic fractures are major health problems in contemporary societies which are associated with increased morbidity and mortality and substantial economic costs. Recently, increased plasma homocysteine (Hcy) level has been suggested as an independent risk factor for osteoporotic fractures. This study aimed to compare the level of plasma homocysteine, folate and vitamin B12 in Iranian postmenopausal women with low and normal bone mineral density (BMD). Materials and Methods: In this case-control study which was performed from August 2006 to May 2007, BMD of 130 Iranian postmenopausal women were measured by dual energy X- ray absorbtiometry (DXA). The subjects were assigned to one of the two groups of case (BMD < -1; n= 67) and control (BMD ? -1; n=63). Fasting plasma Homocysteine, folate and vitamin B12 were also determined. BMD at the neck of femur and lumbar spine, together with other collected data were analyzed with SPSS and T- test. Results: The mean age of the subjects was 58.1 ± 6 years. The mean of Hcy level in the case group was 16.98±9.4 and in the control group was 12.39 M mol/L. The mean of vit-B12 in the case group was 598± 801 and in the control group was 551.2±410 Pg/L. Mann-Whitney test exibited a significant difference. The mean of serum folate level in the case group was 5.2±2.9 and in the control group was 6.5±2.9 Ng/L. Hcy, folate and B12 were significantly related to low BMD. LS –T score was negatively related to Hcy level and FN T-score had a positive relation with folate and B12 (p=0.002, p=0.017 and p=0.007, respectively). There was a relationship between folate and B12 and with increasing serum folate level, B12 level increased, too. Conclusion: The results suggest an association of vitamin B12 and folate with BMD. Whether this relationship is causal, remains unclear and demands further study.