تاثير كاهلي زيان‏ديده در جبران خسارت

تاثير كاهلي زيان‏ديده در جبران خسارت

گاه پس از وقوع حادثه زيانبار، زيان‏ديده با وجود امكان احتراز از گسترش دامنه خسارت، اقدامي در جهت جلوگيري از آن به عمل نمي‏آورد. حال اين مسيله مطرح است كه آيا زيان‏ديده تكليفي در جهت كاهش آثار عمل زيانبار دارد؟ هدف اين تحقيق شناسايي و روشن ساختن ماهيت و تاثير كاهلي متضرّر در مسيوليت مدني عامل زيان است. گردآوري اطلاعات در اين مقاله به شيوه كتابخانه‏اي و با مراجعه به منابع متعدد حقوق موضوعه و متون فقهي صورت گرفته و روش تحقيق آن، توصيفي و تحليلي است. نتيجه اين تحقيق آن است كه نظام حقوقي ايران تكليف متضرّر را در جلوگيري از گسترش دامنه خسارت پذيرفته است و از برخي قواعد فقهي نيز همين نتيجه حاصل مي‏شود. بدين ترتيب، متضرر بايد اقدامات لازم را براي ممانعت از گسترش خسارت به عمل آورد، وگرنه به ميزان خسارت قابل اجتناب، از مسيوليت خوانده در جهت جبران خسارت كاسته خواهد شد.

Sometimes the loser does nothing to prevent the expansion of the loss after a damaging event, although he/she has the ability to do so. Thus, the question is whether the loser has any duty to decrease the effects of damaging act? The present research tries to recognize and clarify the nature and the effect of the loserʹs inaction in the civil liability of the damaging factor. The data are gathered through library survey and by referring to several sources of positive law and legal texts. The research method is descriptive – analytical. The research findings show that the legal system of Iran has accepted the duty of loser to prevent the expansion of the loss, and that some legal rules result in such a duty. Therefore, the loser must do necessary actions to prevent the expansion of the loss; else the liability of the defendant to compensate the loss will decrease according to the rate of preventable loss.