آينده پژوهي، بستر عبور از مرزهاي دانش

آينده پژوهي، مطالعاتي فرا رشته‏اي است كه نظر بسياري از محققان و نوآوران حوزه علوم اجتماعي را به خود جلب كرده و مي‏تواند تمام علوم را تحت تاثير قرار دهد. قلمرو موضوعيِ آينده پژوهي، تمام بخش‏هاي فرهنگ، اقتصاد، سياست، تكنولوژي و هنر را در بر گرفته و نظر به تغييرات پيش‏رو، موضوعات آن رو به افزايش است. براي زمانِ آينده نيز نمي‌توان محدوده استانداردي در نظر گرفت. آينده‏پژوهان، براي انجام مطالعات خود، مباني و اصولي دارند؛ از جمله اين كه: گرچه آينده قابل پيش‏بيني قطعي نيست، ولي غيرقابل پيش‏بيني هم نمي‏باشد؛ بيشتر مطالب و ارزش‏ها در باره آينده را مي‏توان شناخت و اين از سودمندترين دانش‏هاست؛ تمام علوم در رشته و موضوع خود به پيش‏بيني‏هايي مي‏رسند، پس علم يكي از مباني آينده‏شناسي است؛ ساختار الگوهاي فردا، قطعاً توان پيش بيني بيشتري را نصيب بشر خواهد كرد. آينده پژوهي يك ضرورت است، زيرا تجربه نشان داده موفقيت سازمان‏ها در گروِ درك سريع متغيرهاي محيطي و پيش بيني تهديدات و فرصت‏ها و احراز آمادگي‏هاي لازم است. مضافاً كه هدف آن، ادراك و غلبه بر نيروهاي درازمدتِ تغيير، به جهت ارايه‏ي تصويرهاي بديل و مطلوب از آينده به منظور حفظ و گسترش رفاه و امنيت بشري است. مرزشكني دانش، مستلزم تربيت آينده پژوهاني است كه با تفكرات فلسفي و مدل سازي براي كاوش‏هاي منظم، به كشف انتخاب‏هاي مختلف براي آينده، تعيين راهبرد‏هاي هدفمند و طراحي عمل اجتماعي موثر بپردازد.