مقايسه تاثير يك جلسه تمرين هوازي و مقاومتي بر فعاليت فاكتورهاي انعقادي دختران سالم

Comparison the effects of one session aerobic exercise and resistance training on some of the coagulation markers of healthy young women

زمينه و هدف: تمرينات ورزشي روشي موثر براي كاهش بيماري‌هاي قلبي عروقي مي باشند، اما تاثير نوع ورزش بر سيستم انعقادي مورد بحث است. هدف اين پژوهش مقايسه پاسخ فاكتورهاي انعقادي زنان سالم به يك جلسه تمرين هوازي و مقاومتي است. مواد و روش كار: اين مطالعه نيمه تجربي در سال 88 بر روي 20 دانشجوي دختر سالم از بين دانشجويان رشته تربيت بدني دانشگاه آزاد ساري انجام شد. نمونه‌گيري به صورت در دسترس و هدفمند انجام گرديد. نمونه ها به طور تصادفي در دو گروه مجزا قرار گرفتند و يك گروه تمرين هوازي (با حداكثر اكسيژن مصرفي 75-65 درصد) و يك گروه تمرين مقاومتي با شدت80 درصد از يك تكرار بيشينه را انجام دادند. آزمودني ها از نظر پارامترهاي آنتروپومتريك، حداكثر اكسيژن مصرفي و سن همسان شدند. پنج ميلي ليتر خون در مراحل قبل از آزمون، بلافاصله و 60 دقيقه پس از آزمون، گرفته شد. از آزمون اندازه گيري‌هاي مكرر‌ و ‌t مستقل براي بررسي داده ها استفاده شد. يافته ها: بلافاصله بعد از يك جلسه تمرين هوازي و مقاومتي زمان PT در هر دو گروه (001/0p < ) و زمان aPTT كاهش معني داري (به ترتيب 006/0=p و 001/0p < ) يافت و در يك ساعت پس از تمرين تا سطح بيش از پايه، افزايش معني داري در زمان aPTT در گروه هوازي (006/0=p) و در گروه مقاومتي (001/0p < ) مشاهده شد. بين ميانگين‌هاي aPTT و PT دو گروه در مراحل مختلف آزمون تفاوت معني داري مشاهده نشد و تاثير تمرين مقاومتي بر افزايش غلظت فيبرينوژن بلافاصله بعد از يك جلسه تمرين بيشتر از تمرين هوازي بود (035/0=p). نتيجه گيري: تمرينات حاد هوازي و بي هوازي هر دو سبب فعال سازي ملايم و گذراي سيستم انعقادي و افزايش زمان هاي انعقادي مي شوند. ]م ت ع پ ز، 12(4):37-33[

Background: Physical training is a useful method to reduce disease of cardiovascular, but the effect of exercise on the coagulation system is under investigation. The aim of this study was to determine the response of one bout exhaustive aerobic exercise and resistance training on some of coagulation markers in healthy young women. Materials and Method: This quasi-experimental research was performed in 2009. Twenty trained volunteer female students of physical education Sari Azad university were selected objectively and availability. The subjects were randomly divided into two groups of aerobic (n=10) and resistance training (n=10). Aerobic group performed an exhaustive workout program on treadmill intensity 65 to75% Vo2max on treadmill. The resistance group completed three sets of 5-7 repetitions of six exercises at an intensity corresponding to 80% of 1RM. Following 12 to 14 hours of nightly fasting, venous blood samples (5 cc) were collected pre, immediately after exercise and after 60 min of recovery and analyzed for PT, aPTT and fibrinogen. Participants were matched according to anthropometric measurements, age and Vo2max. Hypothesizes were tested by using independent t, repeated measures and post-hoc test (p < 0.05). Results: Both the aerobic and resistance training groups, PT time (p<0.001) and aPTT time significantly decreased (p=0.006, /?<0.001 respectively times between the two groups and the effect of resistant training on fibrinogen level immediately after exercise). Also aPTT time higher increased after recovery in comparison with baseline levels in aerobic (P>=0.006) and resistance training groups (p<0.001). There were no significant differences in PT and aPTT was higher than aerobic training (p=0.0035). Conclusion: The results show that both of acute aerobic and or anaerobic exercise lead to small and transit coagulation system and increase in coagulation times. [ZJRMS, 12(4): 33-37]