تدوين مدل بهينه بهره برداري از سيستم هاي چند مخزني با استفاده از روش كريدور در DP

در بهينه سازي سياست بهره برداري از سيستم هاي چند مخزني چند منظوره منابع آب به روش DP دو مشكل عمده حافظه و زمان مورد نياز در رايانه وجود دارد. اين معضل در مطالعات منابع آب بلادي ابعادي نام گرفته است. از جمله روش هاي ارائه شده براي حل مشكل بعددار شدن DP و كاهش حافظه و زمان موردنياز روش برنامه ريزي پوياي ديفرانسيلي گسسته DDDP مي باشد. در اين رويه كريدوري از فضاي حالت حول يك مسير فرضي تشكيل مي شود و بهينه سازي به روش DP در همسايگي اين مسير صورت مي گيرد. پس از حصول به يك بهينه محلي مسير بهينه به عنوان مسير اسمي براي تكرار بعدي در نظر گرفته شده و تكرارها تا رسيدن به بهينه نهايي ادامه مي يابند . مدل ارائه شده در اين مقاله ضمن اجراي روش DDDP به بحث تخصيص مشترك يا تامين نياز شرب يك شهر توسط چند مخزن و به صورت موازي مي پردازد و در آن مخازن به موازات هم كل نياز شهر را تامين نموده و كمبود يكديگر را در جهت جلوگيري از نقصان در تامين نياز شرب جبران مي نمايند. از طرفي مدل با توجه به اولويت تامين نياز شرب هر مخزن مي تواند در راستاي جلوگيري ازنقصان در تامين اين نياز از خروجي كشاورزي مخازن بالادست استفاده نمايد. مدل كامپيوتري تهيه شده قادر است هر نوع سيستم چند مخزني اعم از موازي، سري و يا تركيب آن دو را با چندين منطقه نياز شرب و كشاورزي در مكان هاي مختلف بهينه نمايد. برنامه كامپيوتري محدوديتي در لحاظ نمودن تعداد مخازن ندارد اما با توجه به كامپايلر و سخت افزار در دسترس اجراي توام حداكثر 10 مخزن و حافظه اجراي مدل نسبت به روش DP در حد قابل ملاحظه اي كاهش مي يابد. همچنين تحليل حساسيت بر روي تغييرات گام حالت بيانگر آن است كه براي دستيابي به جواب بهينه تعيين مناسب گام حالت از اهميت بسزايي برخوردار است. از طرفي بررسي هاي انجام شده بر روي مسير اسمي شروع حاكي از آن است كه در شرايط يكسان انتخاب مسير اوليه در نيل به جواب بهينه مهم مي باشد . مضافا آنكه تغيير در تعداد حالت هاي متغير حالت تاثير چنداني در رسيدن به جواب بهينه نهايي ندارد.