مقايسه استحكام برشي باند كامپوزيت رزين به ميناي كانين‌هاي شيري با دو روش آماده‌سازي سطح از طريق ليزر YSGG و اسيد اچ

چكيده زمينه و هدف: در سالهاي اخير و با ورود ليزر به حيطه دندانپزشكي، تحقيقهاي فراواني بر تاثير اين اشعه در بهبود باند مواد رزيني به مينا و عاج دندانها صورت گرفته است. از آنجا كه ضعيفتر بودن باند كامپوزيت در دندانهاي شيري نسبت به دايمي همواره سبب بروز مشكلاتي در ترميم اين دندانها گرديده. اين مطالعه با هدف تعيين و مقايسه ميزان استحكام برشي باند در دو گروه آماده‌سازي سطح، با روشهاي اسيد اچ و ليزر به منظور راهي در جهت جبران ضعف پيوند رزين با ميناي دندانهاي شيري انجام گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي كه به صورت موردي- شاهدي انجام گرفت، بيست دندان كانين شيري كه با هدف ارتودنسي خارج شده بودند جمع‌آوري و توسط ديسك الماسي به دو نيمه تقسيم شد و هر نيمه در آكريل شفاف مانت گرديدند. سپس دندانها به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شده و در گروه اول آماده‌سازي سطح با ليزر YSGG و در گروه دوم با اسيد اچ انجام شد. پس از آن توسط ماتريكس پلاستيكي، كامپوزيت بر روي سطح دندان قرار داده و كيور گرديد و سپس استحكام برشي باند توسط دستگاه اينسترون اندازه‌گيري شده و تجزيه و تحليل داده‌ها از طريق روشهاي آماري Kolmogorov-Smirnov وSquared Student t-test صورت گرفت. يافته‌ها: ميانگين استحكام برشي باند در گروه ليزر 136/6 87/27 مگاپاسكال و در گروه اسيد اچ 62/5 55/21 مگاپاسكال مي‌باشد و با توجه به آناليز آماري اختلاف معني‌داري در ميزان استحكام برشي باند بين دو گروه وجود دارد. (05/0 < p-) نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي به دست آمده مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه استحكام برشي باند در گروه آماده‌سازي سطح با ليزر به صورت معني‌داري بالاتر از گروه آماده‌سازي شده با اسيد اچ مي‌باشد. كليد واژه‎ها: ليزر YSGG – استحكام برشي باند – اسيد اچ – دندانهاي شيري - كامپوزيت