مقايسه آزمايشگاهي تاثير گليز و پاليش بر زبري سطحي پرسلن‌هاي دنداني

چكيده زمينه و هدف: زبري سطوح رستوريشن‌هاي دنداني مي‌تواند منجر به كاهش خواص بيولوژيك آنها و سايش دندانهاي مقابل گردد. هدف از اين مطالعه مقايسه آزمايشگاهي تا?ثير گليز و پاليش بر زبري سطوح پرسلن‌هاي دنداني مي‌باشد. روش بررسي: اين مطالعه تجربي بر روي بيست ديسك پرسلني از نوع Noritake با بيس فلزي به ضخامت 2- 5/2ميلي‌متر و قطر يك سانتي‌متر انجام شد. ابتدا نمونه‌ها توسط ديسك سيليكوني با زبري متوسط پرداخت و سپس به صورت تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. در گروه اول گليز و در گروه دوم پاليش و در گروه سوم پس از گليز توسط سنگي با درجه زبري coarse سطح گليز برداشته شد و ري گليز انجام گرديد و در گروه چهارم مثل گروه سوم با اين تفاوت كه در مرحله آخر پاليش انجام شد. سپس نمونه‌ها توسط Profilomete و SEM ارزيابي شدند. به علت نرمال بودن داده‌ها از آزمون one- way ANOVA و تست تكميلي LSD استفاده گرديد. يافته‌ها: ميانگين زبري در گروه گليز µ05/0± 06/1، در گروه پاليش µ13/0± 92/0، در گروه ري گليز µ13/0±22/1و در گروه پاليش پس از گليز µ13/0±14/1بود. پاليش و پاليش پس از گليز در100% موارد سطوح گرد و گليز در 60% موارد سطوح تيز را به وجود آوردند. نتيجه‌گيري: سطح پاليش شده نسبت به سطح گليز شده زبري كمتري دارد. همچنين در گروه پاليش پس از گليز نيز سطح پرسلن نسبت به گروه ري گليز زبري كمتري ديده شد. كليد واژه‎ها: زبري سطحي – گليز – پاليش – پرسلن دنداني