تقويت روحيه ي شهروندي در مديريت كلان شهرهامطالعه ي موردي: همدان

Strengthening the Spirit of Citizenship in the Metropolis Management: The Case of Hamedan

تزريق درآمدهاي نفتي در كشور سبب پيدايش شهرنشيني شتابان شده است، به گونه اي كه «رشد» جمعيت شهري بر «توسعه» پيشي گرفته و مسايل گسترده اي را در شهر پديد آورده است. از اين روي بايد اصلاحاتي در روش برنامه ريزي شهري كشور صورت گيرد. اين اصلاحات نه از گونه ي كالبدي، كه از نوع فرهنگي و اجتماعي است به اين معني كه حقوق شهروندي در بخش هاي گوناگون كشور لحاظ و برنامه ريزي كالبدي هم آهنگ با مفهوم و حقوق شهروندي در بخش هاي مختلف پياده شود. در تحقيق حاضر ضمن تأكيد بر تقويت روحيه و حقوق شهروند مداري در شهر همدان جايگاه مردم در برنامه ريزي و حركت به سمت شهروند مداري پي گيري شده است. در اين راستا با فرض اين كه تقويت احساس شهروندي و مشاركت مردم مي تواندبه عنوان يكي از راه كارهاي اساسي در حل مشكلات شهرهاي بزرگ بخصوص شهر همدان به عنوان متروپل منطقه غرب كشور مطرح باشد، به جاي گاه ونقش آن در جوامع سياسي و در «قانون اساسي» و «قانون شهرداري ها» پرداخته شده است .لذا نوع تحقيق در اين مطالعه كاربردي - تحليلي است و روش تحقيق مبتني بر گردآوري اطلاعات، مطالعات اسنادي، مشاهده و تهيه ي پرسش نامه است. جامعه ي مورد مطالعه شهر همدان و حجم نمونه با توجه به محاسبات انجام شده 116 خانوار بوده است كه براي تجزيه و تحليل اطلاعات از برنامه هاي SPSS و روش هاي آماري بهره برداري شده است.نتيجه اين كه ضعف تاريخي جامعه مدني، بي توجهي به مشاركت مردمي در اداره ي شهرها و كم بود دل بستگي به مكان وبيگانگي، كم بود قوانين مشخص، نگرش قيم مآبانه و آشنا نبودن «مردم» با مفهوم « حقوق شهروندي» و «شهروندمداري» و وظايف و مسئوليتها، موجب كاهش تعلق و علاقه مندي شهروندان نسبت به محيط خود و شهر همدان شده است.

The fuel-income injection has caused a rapid urbanization in our country in such a way that the growth of civil population has surpassed its development. This matter has led to many complicated problems in the cities. Thus, some adjustments of the country planning seem inevitable. These adjustments must be cultural rather than physical. It means that the citizensʹ rights and citizenry must be observed in various parts of the country. The citizensʹ main functions include the administration of their society on the basis of respecting othersʹ rights and their commitment to preserve the common bases which stabilize these rights. The principal feature of this idea is the existence of cooperation in the dignitaries of the sovereignty (government, citizens, and private ownerships) in the society in such a way that the civil problems between the mentioned dignitaries can be set forth and settled in an interactive negotiation. Looking at the history of Iran, we can say that there has been no clear distinction in meaning for citizenship and citizenry (i.e. observing the othersʹ rights and duties) during the last few decades. The society has acted more in a mass fashion and the governments have had more despotic power. Thus, the planning process in the country has been distributed in a top-down fashion. According to the present study, the citizensʹ governance in the society , along with good urban governance, can be a big step to settle many problems of our cities, thereby realizing public education, developing citizensʹ knowledge levels, as well as preparing the cultural grounds. For this reason, after stating the problem, the researcher has paid attention to the meaning of city and citizenship, as well as its status in political societies, in the Fundamental Law, and in municipality laws. Then, the subject of cooperation in managing cities and its status in urban management in Iran and in the world has been surveyed. Also, the most important issues and management problems of metropolitan areas in Iran have been specifically investigated. Finally, a scientific recommendation has been proposed. The conclusion was that there is no appropriate ground for constitutional zing of the citizenry either in Iran or in Hamedan and, as a result the necessary requirements should be met in this regard.