بررسي تاثير آموزش بر اشتغال زنانبا تاكيد برايران

The Impact of Education and Training on Womenʹs Employment in Iran

انسان به عنوان محور توسعه پايدار است . بررسي هاي صاحب نظران جامعه شناسي نشان مي دهد جامعه اي مي تواند توسعه يابد كه همۀ افراد آن جامعه ظرفيت توسعه پذيري را داشته باشند و روش هاي مناسبي براي حصول توسعه پايدار بيابند، تحقق اين موضوع تنها زماني امكان پذير است كه زنان يك جامعه به عنوان نيمي از نيروي انساني در روند توسعه، جاي گاه خود را داشته باشند . بررسي قانون اساسي و ساير قوانين جمهوري اسلامي ايران كه متأثر از انديشه هاي امام خميني( ره ) است نشان مي دهد پس از وقوع انقلاب اسلامي ، زمينه هاي ممتازي براي زنان ايراني جهت ايفاي نقش كليدي خود در توسعه پايدار كشور و انجام فعاليت هاي مختلف آموزشي ، اقتصادي ، فرهنگي و اجتماعي علاوه بر نقش محوري خود در بستر خانواده تعيين شده است و موانع مشاركت كامل زنان و استفاده آنان از مزاياي توسعه به عوامل پنهان اجتماعي – فرهنگي سنتي ويژه اي مربوط مي شود كه با گذر زمان و فعاليت هاي مستمر زنان در حال از بين رفتن است . اين پژوهش با استفاده از روش ميداني و اسنادي به تحليل و بررسي وضعيت آموزش و اشتغال زنان به عنوان عنصري مهم در ايجاد و پيش رفت تمدن پرداخته است و در نهايت نتايج و پيش نهاداتي كه حاصل اين پژوهش بوده ارائه مي شود .

Human beings are in an ever-changing status. Studies done by well-known sociologists show that a society in which all people have the capacity to develop and get the most appropriate method to achieve this ever-changing status is able to develop. This aim can only be achieved when all women in a society as half of the society labor can have their own role in the development. Investigating the Constitution and other laws of the Islamic Republic of Iran which are derived from Imam Khomeiniʹs ideas shows that after the revolution some opportunities have been provided so that women can show their key role in the countryʹs ever-changing development and perform different educational, cultural and social, and economic activities, as well as their role in the family. Also, the obstacles to complete participation of women and the obstacles to their use of the advantages of development that are related to the hidden traditional socio-cultural factors are being removed with the passage of time and the womenʹs continuous activities. The present study investigates womenʹs educational and employment status as an important factor in progressing culture using field study and inferential analysis. Finally, the results and some suggestions are given.