اثر سلولي عصاره برگ ترخون (Artemisia dracunculus L.) بر فعاليت صرعي القاي شده توسط پنتيلن تترازول در نورونهاي حلزون

ترخون (Artemisia dracunculus)، گياه چند ساله‌اي از خانواده Asteraceae است كه به دليل بوي خوش برگهايش به‌عنوان چاشني غذا استفاده مي‌شود. در طب ايران باستان، بخشهاي هوايي خشك شده اين گياه به‌صورت خوراكي براي درمان صرع بكار مي‌رفته است. صرع يكي از رايج‌ترين بيماريهاي نورولوژيك است. در مطالعه حاضر، با استفاده از ثبت داخل سلولي اثر عصاره الكلي ترخون و مكانيسم سلولي احتمالي اثر آن بر ضد فعاليت صرع‌زايي پنتيلن تترازول (PTZ) ارزيابي شده است. در حضور عصاره گياه ترخون (1/0%)، افزايش فعاليت الكتريكي انفجاري (burst) ناشي از پنتيلن تترازول از بين رفت. پتانسيل غشاي سلول به ميزان 8/ 67 درصد نسبت به گروه كنترل دپلاريزه‌تر شد. همچنين، فركانس شليك پتانسيل عمل به‌ترتيب به ميزان5/62 درصد و 8/83 درصد نسبت به گروه كنترل و در حضور PTZ كاهش يافت. دامنه پتانسيل هيپرپلاريزاسيون متعاقب نيز نسبت به شرايط كنترل 36% كاهش يافت، وليكن در مقايسه با PTZ تغيير چنداني نداشت. ازطرف ديگر، كاربرد عصاره به تنهايي، موجب بروز دپلاريزاسيون پتانسيل غشاي سلول به ميزان 69/16 درصد شد. درحاليكه فركانس شليك پتانسيل عمل كاهش يافت و به 3/77 درصد كنترل رسيد و دامنه پتانسيل عمل و AHP تغيير معني‌داري نداشت. الگوي فعاليت الكتريكي سلول از حالت تونيك منظم در حالت كنترل به فرم نامنظم تغيير يافت. همچنين، كاربرد عصاره قبل از PTZ نتوانست به‌طور كامل از بروز اثرهاي صرع‌زايي ناشي از آن جلوگيري نمايد. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه احتمالاً عصاره ترخون از طريق دپلاريزاسيون پتانسيل غشاي باعث كاهش تحريك‌پذيري سلولهاي عصبي مي‌شود.

Tarragon )Artemisia dracunculus L.) is a perennial herb in the Asteraceae family used for its aromatic leaves in seasoning. In Iranian ancient medicine, the dried aerial parts of this plant were orally used to treat epilepsy. Epilepsy is one of the most common neurological disorders. In the present study, using intracellular recording the anti-epileptiform potential of the ethanolic extract of tarragon and its possible cellular mechanism was assessed against pentylenetetrazole (PTZ) epileptogenesis. In the presence of tarragon extract (0.1%), the PTZ-induced burst activity disappeared. The cell membrane potential became 67.8% more depolarized than the control value. The firing frequency also decreased 62.5% and 83.8% compared to control and in the presence of PTZ, respectively. Exposure to extract, furthermore, caused 36% reduction in the amplitude of after hyper polarization (AHP) compared to control, but not to PTZ, condition. On the other hand, extra cellular application of extract alone led to a membrane depolarization by about 16.69%. While, the firing frequency reduced to 77.3% of control and the amplitude of both action potential and AHP remained almost unchanged. These changes were associated with a shift in the neuronal firing pattern from regular tonic to an irregular mode. Pretreatment with tarragon extract did not completely prevent the epileptogenesis induced by PTZ. Consequently, these results suggest that tarragon extract reduces the neuronal excitability possibly through the membrane depolarization.