تاثير آموزش افشاي هيجاني نوشتاري بر شدت افسردگي و كاربرد مكانيسم هاي دفاعي بيماران افسرده

تاثير آموزش افشاي هيجاني نوشتاري بر شدت افسردگي و كاربرد مكانيسم هاي دفاعي بيماران افسرده

مقدمه و هدف: مطالعات مختلف نشان داده اند كه افشاي هيجاني نوشتاري تجربيات عاطفي و هيجان ها با تقويت فرد در نفوذ به خود، كاهش خلق منفي، كاهش بازداري و انتخاب رفتارهاي سازش يافته را سبب مي شود؛ از اين رو، اين پژوهش با هدف كاهش شدت افسردگي و كاربرد مكانيسم هاي دفاعي سازش نايافته به واسطه افشاي هيجاني نوشتاري بيماران افسرده انجام-شده است. مواد و روش ها: نمونه مورد بررسـي 38 (26 زن و 12 مرد) آزمودني با اختلال افسـردگي اساسي بودند كه با نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و شاهد جايگزين شدند (هر گروه شامل 19 نفر)؛ همچنين دو گروه از لحاظ نوع، دوز و مدت زمان دريافت داروهاي ضدافسردگي همتا شدند. كليه آزمودني ها پيش و پس از اجراي افشاي هيجاني نوشتاري در يك دوره چهار هفته اي، به كليه گويه هاي پرسش نامه هاي افسردگي بك (BDI) و مكانيسم هاي دفاعي (DMQ) در يك جلسه پاسخ دادند. نتايج: تجزيه و تحليل داده ها با نسخه شانزدهم نرم افزار SPSS و كاربرد آزمون t مستقل نشان-داد كه افشاي هيجاني نوشتاري كاهش معنادار شدت افسردگي آزمودني هاي گروه آزمايش نسبت به گروه شاهد را سبب شده (0.05P ?)؛ همچنين مكانيسم هاي دفاعي (بازداري، واكنش وارونه و جبران) گروه آزمايش نسبت به گروه شاهد به طور معنادار كاهش يافت (0.05P < ). نتيجه گيري: از آنجا كه افشاي هيجاني با ايجاد بينش، همدلي و حمايت گري، كاهش بار هيجاني ورودي به سيستم شناختي را باعث مي شود، مي تواند عملكرد شناختي فرد را بهبود بخشد تا از مكانيزم هاي دفاعي سازش يافته كمتر استفاده كند؛ بنابراين از افشاي هيجاني نوشتاري مي‌توان در جايگاه راهكاري كارآمد در كنار ساير راهبردهاي درماني استفاده كرد.

Background and Objective: Different studies have shown that emotional disclosure by writing in order to express affective and emotional experiences would decline negative affect, inhibition, and would help to select adaptive behaviors by infusing into the self. Thus, this research investigated whether instructing emotional disclosure by writing and applying more adaptive defense mechanisms decline depression severity among depressed individuals. Materials and Methods: In this study, 38 subjects (26 females, and 12 males) with major depression were selected and randomly assigned into experimental and control groups (each group contained 19 subjects). These 2 groups were paired by dose and type of medications they received during the period of study. They completed BDI and DMQ items prior to and after instructing and applying emotional disclosure for 4 weeks. Results: Data analysis (by SPSS software, version 16) and conducting independent t test revealed that emotional disclosure with writing can significantly reduce depression severity in experimental group in comparison with control group (p < 0.05). IN addition, using mal-adaptive defense mechanisms (suppression, reaction formation, and compensation) in experimental group significantly declined in comparison with control group (p < 0.05). Conclusion: Since creating insight, empathy and support sense due to applying emotional disclosure in depressed individuals can decline the load of input emotional burden to cognitive system and lead to improvement of cognitive performance, so, the individual would reduce using mal-adaptive defense mechanisms. Therefore, performing emotional disclosure is an efficient strategy in companion with other therapeutic strategies.