تحولات نماد الوهي فرشته با الهام از نقش فروهر و بُن مايه سيمرغ

تحولات نماد الوهي فرشته با الهام از نقش فروهر و بُن مايه سيمرغ

در هنر ايراني، همواره حضوري از نيروي مافوق طبيعي در قالب تصاوير طبيعي رخ مي‌نمايد و همواره جهان خاكي آدميان را با ماوراي آن پيوند داده است. اين هدف جز با تعمق بر دو كهن الگوي فروهر و سيمرغ در به ظهور رسانيدن نماد فرشته محقق نخواهد شد. در اين تحليل، سعي بر آن است، تا با گردآوري هاي اسنادي و كتابخانه اي به تحليل و توصيف موضوع اقدام نموده و در ادامه به ريشه‌يابي نقش فرشته در كهن‌الگوي فروهر و سيمرغ پرداخته و با استناد به آيات و روايات مذهبي، به توجيه مناسبي در جهت شكل‌گيري فرم ‌ظاهري فرشته به صورت انسان بالدار دست بيابيم. نگارندگان بر اين باورند كه نقش فرشته در هنرهاي ايران، داراي رابطه ي معنادار بصري و معنوي محكمي با نقش فروهر و سيمرغ است؛ عناصر زنانه (تانيث) در الگوي تصويري فرشته با بنيان هاي روان شناختي و زيربناي تاريخي در آميخته و ريشه هايي بس عميق در گوهر هنر و فرهنگ ايران دوانيده است.

There is always a spiritual & intellectual power in Persian art which connects our world with supernatural world. Our deeds will be evaluated in the presence of GOD by angels or Angles’ patterns coming from the other Persian archetype that had intellectual power and we named it: Farvahr. This research is tries to find and analyze the roots of angel shapes in the form of Farvahr archetype, with the help of holy Verses & religious stories as document for proving the reason for its human shape with two wings.