پيشگيري وضعي از بزه‌ديدگي كودكان در معرض خطر در ايران با تاكيد بر قوانين و مقررات انگلستان

پيشگيري وضعي از بزه‌ديدگي كودكان در معرض خطر در ايران با تاكيد بر قوانين و مقررات انگلستان

به‌طور‌كلي، كودكان به‌لحاظ شرايط خاص جسماني و رواني و عاطفي در معرض انواع سوي استفاده‌ها و بزه ديدگي‌ها قرار دارند؛ اما برخي از كودكان و نوجوانان صرف‌نظر از شرايط مذكور، به‌خاطر قرار گرفتن در موقعيت‌ها و اوضاع و احوال مخاطره آميز بيش از پيش در معرض انواع بزه‌ديدگي‌ها قرار دارند، كه از آن‌مي‌توان تحت عنوان «كودكان و نوجوانان در معرض خطر» يا «كودكان آسيب ‌پذير» ياد كرد؛ ماده 1173 قانون مدني ايران را مي توان مصداقي از اين كودكان به‌حساب آورد. مقاله ي حاضر ضمن ارايه ي تعريف مختصري از برخي مفاهيم اساسي و بررسي مصاديق كودكانِ در معرض خطر و گستره‌ي حمايت از آنان، از طريق به‌كارگيري تدابير پيشگيرانه وضعي موجود در قوانين و مقررات كنوني دو كشور ايران و انگلستان، نتيجه مي‌گيرد كه به رغم گستردگي و جامعيت اين گونه تدابير در هر دو كشور، هنوز شاهد سياست‌ها و قوانين و مقررات نظام‌مند و يكپارچه در قالب يك عنوان ويژه مانند قانون «حمايت از كودكان و نوجوانانِ در معرض خطر» نيستيم.

Due to their specific physical, mental, and emotional situation, children are in the danger of being victimized. However, because of some dangerous situations and circumstances, some children are more in danger; they may be called at risk children and juveniles or vulnerable children. In fact, the act 1173 of Iran Civil Law may be an example of that. In this article, first, the essential concepts related to children at risk and the ways to protect them and prevent them of being victimized are defined. Then, the existing regulations in Iran and England are discussed. Eventually, it will be discussed that although the wideness of these measures in both of the countries, we cannot find the united and structured regulations like the law of protecting at risk children and juveniles.