قرآن كريم و كثرت گرايي ديني

جان هيك( -1922م) نماينده ي برجسته ي فرضيه ي كثرت گرايي ديني بر اين باور است كه حقيقيت و رستگاري منحصر به دين خاصي نيست وپيروي ازهمه ي اديان باعث رستگاري دينداران خواهد شد.فضاي ديني،فكري واجتماعي نقش چشمگيري در شكل گيري اين فرضيه داشته‌اند.اين پژوهش به روش توصيفي _تحليـلي درصدد است پس از بيان وبررسي ديدگاه هيك در مورد اديان ديگر،چشم انداز قرآن كريم را درباره ماهيت پديده وحي ومساله ي ساير اديان ترسيم كند. از نگاه اين پژوهش كثرت گرايي ديني داراي زمينه هاي مخصوص به خود ومباني آن محل مناقشه است.از منظر قرآن كريم وحي تشريعي نوع خاصي از معرفت است كه به صورت علم حضوري مقرون به حفظ وصيانت الهي براي انسان هاي خاص وبا شرايط ويژه حاصل مي شود و رمز وراز آن براي ديگران پنهان است اما علايم وشواهد لازم براي اثبات آن وجود دارد.از ديدگاه قرآن كريم كثرت گرايي ديني مردود ورويكرد قرآن كريم به مساله ي ساير اديان ناظر به جنبه هاي گوناگون آن است:از جنبه ي حقانيت، ساير اديان منسوخ و آميزه اي از حق وباطل‌اند و تنها اسلام حق مطلق است؛از جهت نجات كساني كه آگاهانه از اسلام پيروي نكنندعذاب خواهند شد ومسلمانان نسبت به پيروان ساير اديان توحيدي و كفار غير معارض،با مدارا،احترام و سعه ي صدر رفتار خواهندكرد و رعايت حقوق آن ها را وظيفه خود مي دانند.