تحول اصطلاح «شرق‌شناس» و عدم توجه بدان

تحول اصطلاح «شرق‌شناس» و عدم توجه بدان

شرق‌شناسي معرفتي است پردامنه و متنوع كه شرق‌شناس مي‌كوشد آن را با مراجعه به شرق فرا چنگ آورد؛ اما همان‌گونه كه ديگر معارف بشري، خاستگاه‌، شرايط ويژه‌ي پيدايي، سيلان و تطور ويژه‌ي خويش را دارد، شرق‌شناسي نيز درگير اين مسايل است؛ علاوه بر اين، شرق‌شناسي دستخوش مطامع، اغراض سياسي و استعماري نيز بوده است. اين ويژگي‌ها نيز باعث شده است تا فعاليت‌هاي شرق‌شناسان عمدتاٌ با واكنش‌هايي انتقادي روبه‌رو شوند؛ با اين همه به نظر مي‌رسد عطف توجه به تحول، ‌تطور و سيلان مفهوم و مصداق شرق‌شناسي و شرق‌شناس، لزوم توجه به ايرادهاي مهم‌تر شرق شناسي را بيش از پيش آشكار تواند ساخت.

Orientalism is a knowledge which covers various domains and an orientalist attempts to reach it by referring to Orient; but like other types of episteme, orientalism has had its unique origin, formation conditions and changes and has also been influenced by political and colonial motives and coveting. Such features have made the activities of orientalists face with critical reactions. It appears that due attention to the gradual change and flux of the concepts of “orientalism” and “orientalist” can highlight the problems inherent in this science.